سوره شوری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوره||نام = شوری |کتابت = ۴۲|جزء = ۲۵|آیه = ۵۳|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۶۲|بعدی = [[سوره زخرف|زخرف]] |قبلی = [[سوره فصلت|فصلت]] |کلمه = ۸۶۰|حرف = ۳۵۲۱|تصویر=سوره شوری.jpg}}

'''سوره شوری''' چهل و دومین سوره و از [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء]] ۲۵ جای دارد.  وجه تسمیه این سوره به «شوری»، استفاده از این واژه به عنوان یکی از صفات [[ایمان|مؤمنان]] در آیه ۳۸ است. موضوع محوری سوره شوری مسأله [[وحی]] است و به موضوعات دیگری مثل [[توحید]]، [[معاد]] و صفات مؤمنان و [[کفر|کفار]] پرداخته است.

==معرفی==

'''نام‌های سوره'''

==فضیلت و خواص==

در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نیز آمده است: «کسی که سورۀ شوری را بخواند [[روز قیامت]] با صورتی سفید و درخشنده همچون آفتاب محشور می‌شود تا به پیشگاه [[خدا]] می‌آید و خداوند می‌فرماید: بنده من! قرائت سورۀ حم، عسق را تداوم دادی، در حالی که پاداش آن را نمی‌دانستی؛ اما اگر می‌دانستی چه پاداشی دارد هیچ گاه از قرائت آن خسته نمی‌شدی؛ ولی من امروز [[پاداش]] تو را به تو خواهم داد؛ سپس دستور می‌دهد او را وارد [[بهشت]] و غرق در نعمت‌های ویژه بهشتی کنند.»<ref>برگزیده تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۳۲۵.</ref>