حد ترخص: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس فقه شیعه یکی از شرایط شکسته شدن نماز مسافر آن است که مسافر تصمیم داشته باشد دست کم ۸ فرسخ شرعی مسافرت کند. به ۸ فرسخ [[مسافت شرعی]] گفته می‌شود. <ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص ۴۱۴</ref>

مسافر زمانی می‌تواند نمازش را شکسته بخواند یا روزه‌اش را افطار کند که مقدار معینی از مسیر را طی کرده باشد. این مقدار معین حد ترخص نامیده شده است. همین معیار هنگام رسیدن به وطن یا رسیدن به جایی که اقامت در آن بیش از ده روز باشد نیز جاری است. <ref>فرهنگ فقه، ج۳، ص ۲۴۵.</ref>  

بر اساس احادیث رسیده از امامان شیعه حد ترخص جایی است اذان شهر یا روستا شنیده نشود و دیوارهای آن دیده نشود. <ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۸، ص۴۷۰ باب اشتراط وجوب القصر بخفاء الجدران</ref> فقیهان شیعه در این که آیا هر دو شرط باید با هم باشد یا تحقق یکی از آن‌ها کافی است اختلاف دارند. <ref>فرهنگ فقه، ج۳، ص ۲۴۵.</ref>

به فتوای بسیاری از فقیهان شیعه اگر روزه‌دار قبل از رسیدن به حد ترخص روزه خود را افطار کند،  باید علاوه بر قضای روزه آن روز،‌ [[کفاره]] نیز بدهد. <ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص ۶۲۴</ref>

*حر عاملی، وسايل الشیعه، موسسه آل البیت. قم

*فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام. موسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، قم، ۱۳۹۰ش.