۱۷٬۸۰۹
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = غافر |کتابت = ۴۰|جزء = ۲۴|آیه = ۸۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۵۰|بعدی = [[سوره فصلت|فصلت]] |قبلی = [[سوره زمر|زمر]] |کلمه = ۱۲۲۸|حرف = ۵۱۰۹|تصویر=سوره غافر.jpg}} | {{سوره||نام = غافر |کتابت = ۴۰|جزء = ۲۴|آیه = ۸۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۵۰|بعدی = [[سوره فصلت|فصلت]] |قبلی = [[سوره زمر|زمر]] |کلمه = ۱۲۲۸|حرف = ۵۱۰۹|تصویر=سوره غافر.jpg}} | ||
'''سوره غافر''' چهلمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] بیست و چهارم جای دارد. سوره غافر را سوره مؤمن نیز نامیدهاند؛ زیرا درباره [[مؤمن آل فرعون]] سخن میگوید. موضوع اصلی این سوره، | '''سوره غافر''' چهلمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] بیست و چهارم جای دارد. سوره غافر را سوره مؤمن نیز نامیدهاند؛ زیرا درباره [[مؤمن آل فرعون]] سخن میگوید. موضوع اصلی این سوره، باطل نشاندادن جدال کفار برای از بین بردن حق (قرآن) است. در این سوره همچنین به داستان حضرت [[حضرت موسی|موسی]] و [[فرعون]] اشاره شده و درباره نشانههای اثبات [[توحید]] و باطلبودن [[شرک|شِرک]] سخن گفته شده است. | ||
از آیات مشهور این سوره، [[آیه]] شصتم است که خداوند به بندگانش میگوید مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در کتابهای تفسیری، ذیل این آیه [[حدیث|روایات]] بسیاری درباره اهمیت [[دعا]] و برتربودن آن از [[عبادت]] نقل شده است. در این روایات همچنین درباره موانع [[استجابت دعا]] صحبت شده است. در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره غافر آمده است اگر کسی این سوره را بخواند، در روز [[قیامت]] امیدش قطع نخواهد شد. | از آیات مشهور این سوره، [[آیه]] شصتم است که خداوند به بندگانش میگوید مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در کتابهای تفسیری، ذیل این آیه [[حدیث|روایات]] بسیاری درباره اهمیت [[دعا]] و برتربودن آن از [[عبادت]] نقل شده است. در این روایات همچنین درباره موانع [[استجابت دعا]] صحبت شده است. در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره غافر آمده است اگر کسی این سوره را بخواند، در روز [[قیامت]] امیدش قطع نخواهد شد. | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
بنابر [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] محور اصلی این سوره | بنابر [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] محور اصلی این سوره باطل نشاندادن جدال [[کفر|کافران]] برای از بین بردن حقی (قرآن) است که بر آنان [[نزول قرآن|نازل]] شده است. بنابراین [[خدا|خداوند]] [[عذاب|عذابهای]] وعدهداده شده به آنان را یادآوری میکند.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۷، ص۴۸۰.</ref> مباحث این سوره را میتوان در پنج بخش خلاصه کرد: | ||
* آیات ابتدایی این سوره توجهی به خداوند و برخی [[اسماء الحسنی|نامهای نیکوی]] او است؛ | * آیات ابتدایی این سوره توجهی به خداوند و برخی [[اسماء الحسنی|نامهای نیکوی]] او است؛ | ||
* تهدید [[کفر|کافران]] به عذابهای دنیایی و [[آخرت|آخرتی]]؛ | * تهدید [[کفر|کافران]] به عذابهای دنیایی و [[آخرت|آخرتی]]؛ |
ویرایش