دعای سیزدهم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

موضوع اصلی دعای سیزدهم صحیفه سجادیه بيان نياز انسان به پروردگار و ناگزير بودن او از رجوع به درگاه خداوند است و  دلیل اين نياز را در فقر ذاتى انسان و غناى مطلق خدا برشمرده است. در این دعا همچنین به ناتوانی خلايق در برآوردن حاجت‌هاى خود پرداخته و خواسته‌هاى خود را از خداوند متعال طلب نموده است.<ref>ممدوحی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۵۶۲.</ref> آموزه‌های دعای سیزدهم که در ۲۵ فراز<ref>[https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh13/faraz1 ترجمه و شرح دعای دوازدهم صحیفه سجادیه]، سایت عرفان.</ref> از [[امام سجاد(ع)]] صادر شده به شرح ذیل است:

* خدا نهایت درخواست درخواست‌کنندگان

* نیازمندی مخلوقات به خدا و بی‌نیازی خدا از مخلوقات

* خزانه بی‌نهایت الهی (کثرت درخواست‌ها گنجینه‌های پروردگار را فانی و تهی نمی‌کند.)

* خداوند هدف و مقصد همه حرکت‌ها

* تغییرناپذیر بودن حکمت‌های الهی (غلبه حکمت خدا بر نظام علی و معلولی)

* امید و رجا از روی [[ایمان به خدا]]  

* گناه بزرگ‌ترین عامل دوری انسان از درگاه الهی

* الحاح و زاری به درگاه الهی

* [[دعا]] برای رانده نشدن از درگاه لطف و رحمت الهی

* سپردن همۀ کارها و حوایج به خدا (اجابت قطعی دعای واقعی)

* درود بر [[پیامبر(ص)]] و آل پیامبر سبب برآورده شدن حاجت‌ها

* آرامش انسان به دلیل عطایای الهی

* عدم خستگی خداوند از دعای بندگان

* توفیق دعا در سایه [[تقدیر الهی]]

* دعا در [[سجده]]<ref>انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۶۵-۲۱۸؛ ممدوحی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۵۶۲-۶۰۸.</ref>