کلاله: تفاوت میان نسخه‌ها

کلاله در لغت به کسی می‌گویند که نه پدر و مادری دارد و نه فرزندی<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان فی احکام القرآن، فرائض الارث ص۶۵۳ </ref>. در نظام قبیله‌ای چنین کسی کَلّ به شمار می‌آید<ref>لسان العرب و المنجد، واژه کلاله</ref> که وابستگی او به بستگانش از میان رفته و طفیلی دیگران است.

* با آن که در آیات قرآن تاکید شده تقسیم ارث پس از کسر مورد وصیت و دیون میت انجام شود اما درباره کلاله این عبارت وجود دارد که «مِن بَعْدِ وَصِیهٍ یوصی بهَِا أَوْ دَینٍ غَیرَْ مُضَارٍّ»(نساء ۱۲). گفته شده فعل مجهول در این عبارت به این معنا است که دیگران روی وصیت کلاله، تأثیر نگذارند<ref>[http://bazandish.com/1394/04 سایت بازاندیش]</ref> و نیز وصیت و دین او به وارثان ضرر نزند.<ref>قربانی لاهیجی، تفسیر جامع آیات الاحکام، ۱۳۸۴، ج۱۱،ص ۲۰۰ </ref> این احتمال وجود دارد که کلاله به دلیل تنها بودن تمایل نداشته باشد که ارث وی به وراث برسد.<ref>[http://bazandish.com/1394/04 سایت بازاندیش]</ref>

* مقدس بن اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة البیان فی احکام القرآن، تهران، مکتبة المرتضویه، بی‌تا

* قربانی لاهیجی، زین العابدین، تفسیر جامع آیات الاحکام، تهران، نشر سایه، ۱۳۸۴ش.