طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طَلاق''' برهم زدن عقد و پیوند نکاح با صیغه مخصوص است. طلاق اگرچه در [[اسلام]] عملی مشروع و جایز قلمداد شده؛ اما بر پایه [[روایات]] منفورترین [[حلال]] نزد خداوند به شمار می‌رود. <br />در [[قرآن]] توصیه شده هنگام بروز اختلاف میان زن و مرد، خویشاوندان آنها تلاش کنند میانشان آشتی برقرار کنند تا در صورت امکان از طلاق جلوگیری شود. در قرآن برخی از احکام طلاق و پند و اندرزهایی درباره آن بیان شده است. در قرآن سوره‌ای به نام [[سوره طلاق|طلاق]] وجود دارد.<br />طلاق جزء [[ایقاعات]] است؛ یعنی برخلاف ازدواج، یک طرفه است و تنها از سوی مرد انجام می‌شود. طلاق دارای احکامی است؛ از جمله زنی را که بعد از [[صیغه عقد|عقد ازدواج]] با او آمیزش شده، نمی‌توان در حال [[حیض]] و [[نفاس]] طلاق داد؛ مگر آنکه زن باردار باشد؛ همچنین دو مرد [[عادل]]، باید شاهد خواندن صیغه طلاق باشند. طلاق به دو قسم [[طلاق رجعی|رِجعی]] و [[طلاق بائن|بائن]] تقسیم می‌شود. در طلاق رجعی مرد می‌تواند در زمان [[عده]] زن، [[رجوع]] کند؛ یعنی بدون خواندن عقد، از طلاق برگردد و او را دوباره همسر خود برگزیند؛ اما در طلاق بائن مرد نمی‌تواند رجوع کند.