Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←توصیههای قرآن درباره طلاق: تغییر عنوان) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←احکام قرآن درباره طلاق: ویرایش و افزودن عنوان) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==احکام قرآن درباره طلاق== | ==احکام قرآن درباره طلاق== | ||
برخی از احکام قرآن درباره طلاق به شرح زیر است: | برخی از احکام قرآن درباره طلاق به شرح زیر است: | ||
*''' | *'''رعایت حقوق زن''' | ||
«پس چون عدّه آنان به سر رسيد، [يا] به شايستگى نگاهشان داريد، يا به شايستگى از آنان جدا شويد...»<ref>قرآن، سوره طلاق، آیه ۲.</ref> | |||
*'''«و چون زنان را طلاق گفتید، و عدّه خود را به پایان رساندند، آنان را از ازدواج با همسران [سابق] خود، چنانچه بخوبی با یکدیگر تراضی نمایند، جلوگیری مکنید.» | آیه فوق، درباره [[طلاق رجعی]] است که در آن، مرد میتواند در زمان [[عده |عدّه]]، به زنی که طلاق دادهاست، [[رجوع]] کند؛ یعنی دوباره او را همسر خود کند. آیه به مردان دستور میدهد که در زمان [[عده |عدّه]]، اگر خواستند رجوع کنند یا از او جدا شوند، در هر صورت، باید با زن به نیکی رفتار کنند و حقوق او را رعایت کنند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۳۱۳.</ref> | ||
*'''عدم جلوگیری از ازدواج مجدد''' | |||
«و چون زنان را طلاق گفتید، و عدّه خود را به پایان رساندند، آنان را از ازدواج با همسران [سابق] خود، چنانچه بخوبی با یکدیگر تراضی نمایند، جلوگیری مکنید...»<ref>قرآن، سوره بقره، آیه ۲۳۲.</ref> | |||
این آیه دستور میدهد که اگر زن و شوهری که طلاق گرفتهاند، دوباره خواستند با هم ازدواج کنند، خویشاوندان زن نباید از این کار جلوگیری کنند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۳۸.</ref> | این آیه دستور میدهد که اگر زن و شوهری که طلاق گرفتهاند، دوباره خواستند با هم ازدواج کنند، خویشاوندان زن نباید از این کار جلوگیری کنند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۳۸.</ref> | ||
*'''«و فرض است بر مردان پرهیزگار که زنان طلاق داده شده را به شایستگی چیزی دهند.» | *'''هدیهدادن''' | ||
«و فرض است بر مردان پرهیزگار که زنان طلاق داده شده را به شایستگی چیزی دهند.»<ref>قرآن، سوره بقره، آیه ۲۴۲.</ref> | |||
عالمان [[امامیه|شیعه]] معتقدند که این آیه در خصوص زنانی است که برای آنها [[مهریه]] معین نشده و بعد از ازدواج با آنها آمیزش نشده است. برطبق این حکم، [[واجب]] است که به این زنان هدیهای تعلق گیرد.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۱۵.</ref> | عالمان [[امامیه|شیعه]] معتقدند که این آیه در خصوص زنانی است که برای آنها [[مهریه]] معین نشده و بعد از ازدواج با آنها آمیزش نشده است. برطبق این حکم، [[واجب]] است که به این زنان هدیهای تعلق گیرد.<ref>مكارم شيرازى، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۱۵.</ref> |