طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طلاق''' برداشتن پیوند ازدواج. طلاق در اسلام عملی مشروع و جایز است؛ اما منفورترین حلال نزد خداوند به شمار می‌رود. طلاق جزء ایقاعات است؛ یعنی برخلاف ازدواج که، یک طرفه است و تنها از سوی مرد انجام می‌شود. طلاق احکام فراوانی دارد؛ از جمله زنی را که بعد از عقد با او آمیزش شده است، نمی‌توان در حال حیض و نفاس طلاق داد؛ مگ

آنکه زن باردار باشد؛ همچنین دو مرد عادل، باید شاهد خواندن صیغه طلاق باشند. طلاق به دو قسم رجعی و بائن تقسیم می‌شود. در طلاق رجعی مرد می‌تواند در زمان عده زن، رجوع کند؛ یعنی بدون خواندن عقد از طلاق برگردد و او را دوباره همسر خود کند؛ اما در بائن مرد نمی‌تواند رجوع کند. طلاق بائن پنج قسم دارد که طلاق‌های [[طلاق خلع|خُلع]] و [[طلاق مبارات|مُبارات]] از جمله آنها است. ردقانون مدنی ایران به پیروی از دین اسلام، حق طلاق در اختیار مرد است؛ اما شرایطی در نظر گرفته شده است که با وجود آنها زن می‌تواند برای طلاق اقدام کند؛ مانند پرداخت‌نکردن [[نفقه]] (خرجی زن) به مدت شش ماه و بدرفتاریِ غیرقابل تحمل مرد با زن و فرزندان.

در دین اسلام، طلاق امری مشروع و جایز است؛<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۱۹۴.</ref> اما بر پایه روایات، منفورترین حلال نزد خداوند<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۵۴.</ref> و چیزی است که [[عرش الهی]] را می‌لزراند.<ref>طبرسی، مکارم الأخلاق، ۱۳۷۰ش، ص۱۹۷.</ref>

*زن باید در هنگام طلاق، از حیض و نفاس پاک باشد؛ این شرط درباره زنی که بعد از ازدواج با او نزدیکی نشده است و همچنین زن باردار وجود ندارد؛

*در دوره پاکیِِ (طُهر) هنگام طلاق و در حیض یا نفاس پیش از آن، شوهر زن نباید با او نزدیکی کرده باشد؛ بنابراین اگر در دوره پاکی، با زن نزدیکی کرده باشد برای طلاق باید صبر کند تا زن دوباره حیض ببیند و پاک شود؛ سپس او را طلاق دهد. این شرط در خصوص زنی که به کمتر از نُه سال دارد، زن باردار و زن یائسه وجود ندارد.

*صیغه طلاق باید به زبان عربی صحیح خوانده شود و در آن واژه «طالق» ذکر شود؛

طلاق با توجه به حق [[رجوع]] مرد، به دو قسم [[طلاق رجعی|رجعی]] و [[طلاق بائن|بائن]] تقسیم می‌شود. طلاق بائن هم خود به پنج قسم تقسیم می‌شود. هر یک از اقسام طلاق، احکام مربوط به خود را دارد.

به طلاقی گفته می‌شود که در زمان [[عده|عِدّه]]، مرد می‌تواند به همسرش رجوع کند؛ یعنی می‌تواند بدون [[صیغه عقد|عقد]] ازدواج، او را دوباره همسر خود کند. در طلاق رِجعی، تا زمانی که زن در عده طلاق است، همه احکام زوجیت، به جز چند استثناء، میان زوجین جاری است. <ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۲۰۵، ۲۰۶.</ref>

در قانون مدنی ایران، به پیروی از فقه [[امامیه|شیعه]]، حق طلاق با مرد است؛<ref>منصور، قانون مدنی ایران، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۰.</ref> اما چنانچه مرد حق طلاق را هنگام عقد یا بعد از آن به زن داده باشد، زن می‌تواند بدون هیچ شرطی به طلاق و دریافت مهریه خود اقدام کند؛ همچنین قانون مدنی ایران، در دوازده مورد، حق طلاق را در اختیار زن قرار داده است. این موارد بر اساس آنچه در دفترچه‌های ازدواج ایران، آمده است، عبارتند از: