Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۶۹
ویرایش
هیهات منا الذلة: تفاوت میان نسخه‌ها
اضافه کردن مطلب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن مطلب) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''هَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة''' به معنای «محال است تَن به ذلّت دهيم» جمله‌ای است معروف از [[امام حسین(ع)]] که در روز [[عاشورا]] بیان داشتند. | '''هَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة''' به معنای «محال است تَن به ذلّت دهيم» جمله‌ای است معروف از [[امام حسین(ع)]] که در روز [[عاشورا]] بیان داشتند. | ||
به اساس منابع تاریخی، در [[واقعه کربلا]]، [[عبیدالله بن زیاد]] به سپاهیانش دستور داده بود که امام حسین(ع) یا باید تسلیم گردد و یا به جنگ تَن دهد. امام حسین(ع) روز عاشورا در [[خطبه|خطبه‌ای]] در مقابل [[لشکر عمر بن سعد|لشکریان عمر سعد]] چنین گفت: «اين خوانده شده ([[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]]) فرزند خوانده شده ([[زیاد بن ابیه]]) مرا بين دو امر نگاه داشته: شمشير كشيدن، و یا ذلّت و خوارى (يعنى انتظار دارد كه با آنان بجنگيم يا تسليم آنها شويم) «هيهات منّا الذلّة محال است تَن به ذلّت | به اساس منابع تاریخی، در [[واقعه کربلا]]، [[عبیدالله بن زیاد]] به سپاهیانش دستور داده بود که امام حسین(ع) یا باید تسلیم گردد و یا به جنگ تَن دهد. امام حسین(ع) روز عاشورا در [[خطبه|خطبه‌ای]] در مقابل [[لشکر عمر بن سعد|لشکریان عمر سعد]] چنین گفت: «اين خوانده شده ([[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله]]) فرزند خوانده شده ([[زیاد بن ابیه]]) مرا بين دو امر نگاه داشته: شمشير كشيدن، و یا ذلّت و خوارى (يعنى انتظار دارد كه با آنان بجنگيم يا تسليم آنها شويم) «هيهات منّا الذلّة محال است تَن به ذلّت دهيم» خدا، رسول، مؤمنان و عقل‌هاى پاک و پاکيزه پذيرفتن اين امر را براى من قبول نخواهند كرد، ما قتلگاهها را بر فرمان‌بردارى ناكسان مقدّم می‌داريم.».<ref>مسعودی، اثبات الوصية، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۶.</ref> | ||
برخی منابع تعبیر «الدَّنِيئَةُ» را به جای «الذِّلَّة» نقل کرده‌اند: ما را بر دو راهی شمشیر و ذلت قرار داده است. (وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الدَّنِيئَةُ) و محال است به خواری تن دهیم».<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۱.</ref> | برخی منابع تعبیر «الدَّنِيئَةُ» را به جای «الذِّلَّة» نقل کرده‌اند: ما را بر دو راهی شمشیر و ذلت قرار داده است. (وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الدَّنِيئَةُ) و محال است به خواری تن دهیم».<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۱.</ref> | ||