confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
عباسعلی عمید زنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
====فعالیت‌های پیش از انقلاب==== | ====فعالیت‌های پیش از انقلاب==== | ||
*در سال [[۱۳۴۸ش]] عمید زنجانی به‌دلیل ازدواج با دختر [[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]] به ایران بازگشت و برای مدتی در [[قم]] ساکن شد.<ref>حاجی‌بیگی، خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹ش، ص۱۴۸.</ref> در زمان اقامتش در قم به فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم پهلوی ادامه داد که به همین دلیل ساواک قم او را احضار و از او بازجویی کرد.<ref> حاجی‌بیگی، خاطرات آیت الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹، ص۱۵۳.</ref> | *در سال [[۱۳۴۸ش]] عمید زنجانی به‌دلیل [[ازدواج]] با دختر [[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشی نجفی]] به ایران بازگشت و برای مدتی در [[قم]] ساکن شد.<ref>حاجی‌بیگی، خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹ش، ص۱۴۸.</ref> در زمان اقامتش در قم به فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم پهلوی ادامه داد که به همین دلیل ساواک قم او را احضار و از او بازجویی کرد.<ref> حاجی‌بیگی، خاطرات آیت الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹، ص۱۵۳.</ref> | ||
*در سال ۱۳۵۰ش زنجانی بنا به اصرار عده‌ای از اهالی مسجد لُرزاده و تأیید آیت‌الله مرعشی، به تهران آمده و امام جماعت [[مسجد لرزاده]] را به عهده گرفت.<ref> خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹ش، ص۱۵۲.</ref> او جلساتی با دانشجویان در نقد [[مارکسیسم]] برگزار کرد. هم‌چنین کتابخانه مسجد را گسترش داد و تبدیل به کانون ارشاد اسلامی کرد که در این کانون نوجوانان و دانشجویان بسیاری حضور داشتند؛ البته این کانون بعد‌ها به‌دلیل نفوذ گروهک‌ها و منافقین تعطیل شد.<ref>حاجی‌بیگی، خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹ش، ص۱۶۱-۱۶۳.</ref> | *در سال ۱۳۵۰ش زنجانی بنا به اصرار عده‌ای از اهالی مسجد لُرزاده و تأیید آیت‌الله مرعشی، به تهران آمده و امام جماعت [[مسجد لرزاده]] را به عهده گرفت.<ref> خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹ش، ص۱۵۲.</ref> او جلساتی با دانشجویان در نقد [[مارکسیسم]] برگزار کرد. هم‌چنین کتابخانه مسجد را گسترش داد و تبدیل به کانون ارشاد اسلامی کرد که در این کانون نوجوانان و دانشجویان بسیاری حضور داشتند؛ البته این کانون بعد‌ها به‌دلیل نفوذ گروهک‌ها و منافقین تعطیل شد.<ref>حاجی‌بیگی، خاطرات آیت‌الله عمید زنجانی، ۱۳۷۹ش، ص۱۶۱-۱۶۳.</ref> | ||