Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۰۱
ویرایش
سوره ق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیه ۱۸
جز (←آیه ۱۶) |
جز (←آیه ۱۸) |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
در این [[آیه]] از دو فرشته به نام‌های رَقیب و عَتید نام می‌برد که نویسنده اعمال انسان‌ها هستند. بر اساس برخی [[روایات]]، رقیب بر شانه راست فرد نویسنده کارهای نیک است و عتید بر شانه چپ نویسنده [[گناهان]] است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۱۳۲؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۴، ص۱۶۶؛ کاشانی، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۱۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، | در این [[آیه]] از دو فرشته به نام‌های رَقیب و عَتید نام می‌برد که نویسنده اعمال انسان‌ها هستند. بر اساس برخی [[روایات]]، رقیب بر شانه راست فرد نویسنده کارهای نیک است و عتید بر شانه چپ نویسنده [[گناهان]] است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۱۳۲؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۴، ص۱۶۶؛ کاشانی، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۱۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۲۴۹و۲۵۰.</ref> این دو فرشته در هنگام مرگ بر انسان ظاهر شده و در [[قیامت]] بر اعمال او گواهی می‌دهند. <ref>بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۲، ص ۳۷۴و ۳۷۶.</ref> قرآن با تعابیر «رُسُل»، «کِرامَاً کاتِبینَ» و «حافظین» نیز از این فرشتگان یاد کرده است. واژه کرام الکاتبین در ادبیات مردم کاربرد پیدا کرده و به صورت ضرب المثل درآمده است. در ادبیات فارسی نیز از این فرشتگان یاد شده که شعر حافظ نمونه‌ای از آن است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|تو پنداری که بدگو رفت و جان برد|حسابش با کرام الکاتبین است}} | {{ب|تو پنداری که بدگو رفت و جان برد|حسابش با کرام الکاتبین است}} | ||