سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره ذاریات''' پنجاه و یکمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] است که در [[جزء]] ۲۶ و ۲۷ قرآن جای دارد. ذاریات جمع ذاریه به معنای باد است. مسئله اصلی سوره ذاریات، [[قیامت]] است. در این سوره همچنین به [[توحید]] و نشانه‌های خدا در آفرینش، مهمانی [[فرشته|فرشتگان]] در خانه [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و مأموریتشان برای عذاب [[قوم لوط]]، داستان [[حضرت موسى(ع)]] و سرگذشت [[قوم عاد]]، [[قوم ثمود]] و قوم [[نوح]]  پرداخته شده است.

از آیات مشهور این سوره، آیه ۵۶ است که عبادت خداوند را هدف از آفرینش [[جن|جنیان]] و انسان معرفی می‌کند. در [[حدیث|روایات]]، فضایلی برای قرائت این سوره بیان شده، از جمله آمده است خداوند زندگی تلاوت‌کننده را اصلاح می‌کند و به او روزی گسترده می‌دهد.

به نوشته تفسیر [[المیزان]] مسئله اصلی سوره ذاریات، معاد و انکار آن است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۳۶۴.</ref> این سوره تحقق معاد را این‌گونه اثبات می‌کند که خداوند به آن وعده داده و وعده او بدون تردید راست است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۳۶۴.</ref>

بر پایه [[تفسیر نمونه]]،  مباحث سوره ذاریات را می‌توان به پنج محور کلی تقسیم کرد:

* مسئله توحيد و آيات و نشانه‌‏هاى خدا در نظام آفرينش؛