کاربر ناشناس
سوره ذاریات: تفاوت میان نسخهها
جز
اصلاح کج تابی متن
imported>Mahdiemadi جز (میهمانی فرشتگان در خانه ابراهیم/ اصلاح متن) |
imported>Mahdiemadi جز (اصلاح کج تابی متن) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
بر طبق این آیات، [[حضرت ابراهیم(ع)]] ابتدا [[فرشتگان]] را نمیشناسد و شام مفصّلی برای آنها آماده میکند. وقتی میبیند که آنها شام نمیخورند، میترسد و از علت آن میپرسد. فرشتگان خود را معرفی میکنند و به او بشارت می دهند که او صاحب پسری خواهد شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۴تا۳۴۷.</ref> | بر طبق این آیات، [[حضرت ابراهیم(ع)]] ابتدا [[فرشتگان]] را نمیشناسد و شام مفصّلی برای آنها آماده میکند. وقتی میبیند که آنها شام نمیخورند، میترسد و از علت آن میپرسد. فرشتگان خود را معرفی میکنند و به او بشارت می دهند که او صاحب پسری خواهد شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۴تا۳۴۷.</ref> | ||
به گفته مفسران، [[ساره]]، همسر ابراهیم(ع) با شنیدن بشارت فرزند از سوی فرشتگان، به سبب آنکه حدود نود سال سن داشت و نازا بود، از تعجب به صورت خود میزند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۷و۳۴۸.</ref> سپس ابراهیم (ع) از فرشتگان | به گفته مفسران، [[ساره]]، همسر ابراهیم(ع) با شنیدن بشارت فرزند از سوی فرشتگان، به سبب آنکه حدود نود سال سن داشت و نازا بود، از تعجب به صورت خود میزند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۷و۳۴۸.</ref> سپس ابراهیم (ع) از مأموریت | ||
فرشتگان میپرسد و آنها مأموریت خود را عذاب قوم لوط معرفی میکنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۵۴و۳۵۵.</ref> و بیان میدارند که به جز خانواده [[حضرت لوط(ع)]]، هیچ مؤمنی در میان قوم او وجود ندارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۵۷.</ref> | |||
[[تفسیر نمونه]] نوشته است با توجه پیربودن [[حضرت ابراهیم(ع)]] و نازابودن همسر او، این داستان نشاندهنده قدرت خداوند است. همچنین این کتاب، داستان را بشارتی برای اهل ایمان و هشداری برای مجرمان دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۳و۳۴۴.</ref> [[علامه طباطبایی]] گفته است: داستان میهمانی حضرت ابراهیم(ع) نشاندهنده وَحدانیّت ربوبی خدا است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۲، ص۳۷۷.</ref> | [[تفسیر نمونه]] نوشته است با توجه پیربودن [[حضرت ابراهیم(ع)]] و نازابودن همسر او، این داستان نشاندهنده قدرت خداوند است. همچنین این کتاب، داستان را بشارتی برای اهل ایمان و هشداری برای مجرمان دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۳و۳۴۴.</ref> [[علامه طباطبایی]] گفته است: داستان میهمانی حضرت ابراهیم(ع) نشاندهنده وَحدانیّت ربوبی خدا است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۲، ص۳۷۷.</ref> |