عاصم بن ابی النجود کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''عاصم بن بهدله ابی النجود اسدی کوفی''' (درگذشت [[سال ۱۲۷ هجری قمری|۱۲۷]] یا [[سال ۱۲۸ هجری قمری|۱۲۸ق]]) از [[تابعین]] و یکی از [[قرائتهای هفتگانه|قاریان سبعه]] است. وی قرائتش را از [[ابو عبدالرحمن سلمی]] آموخته که سلمی نیز از [[امام علی(ع)]] فراگرفته است. عاصم قرائت خود را به [[زر بن حبیش]] که قرائت را از [[عبدالله بن مسعود]] آموخته بود، عرضه می‌کرد. بنابراین عاصم با یک واسطه راوی قرائت حضرت علی(ع) است. به همین جهت گفته‌اند فصیح‌ترین قرائات، قرائت عاصم است؛ زیرا وی قرائت اصیل را آورده‌است. عاصم پس از وفات استادش، ابی عبدالرحمن سلمی، ریاست قراء و تعلیم [[قرآن]] را در [[کوفه]] به دست گرفت. [[ابوبکر بن عیاش]] و [[حفص بن سلیمان بن مغیره اسدی]] قرائت را از وی نقل کردند. حفص قرائت عاصم را دقیق‌تر و مضبوط‌تر می‌دانست و قرائت عاصم به وسیله او منتشر شده و تا امروز در اکثر کشورهای اسلامی قرائت حفص از عاصم رایج و متداول است. عاصم به اذعان قریب به اتفاق سیره‌نویسان و صاحب‌نظران، [[شیعه]] بوده است.