Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۵۸
ویرایش
حاکم شرع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تقسیمات حاکم شرع: افزودن بخش وجوب تبعیت از حاکم شرع
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←مفهوم‌شناسی: ویرایش صوری) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←تقسیمات حاکم شرع: افزودن بخش وجوب تبعیت از حاکم شرع) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
تفاوت میان حکم و فتوا از دو جهت است: اول آنکه گستره فتوا در حوزه [[مقلد|مقلدان]] [[مرجع تقلید]] است، اما گستره حکم حاکم شرع، شامل مقلدان دیگر مراجع تقلید نیز می‌شود. جهت دوم تفاوت میان حکم و فتوا این است که فتوا صرفاً بیان [[احکام شرعی|حکم شرعی]] است؛ در حالی که حکمْ ناظر به مصادیق خارجی و جزئی است و جنبه دستوری و اجرایی دارد؛ مانند [[قضاوت]].<ref>مصباح یزدی، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۶.</ref> | تفاوت میان حکم و فتوا از دو جهت است: اول آنکه گستره فتوا در حوزه [[مقلد|مقلدان]] [[مرجع تقلید]] است، اما گستره حکم حاکم شرع، شامل مقلدان دیگر مراجع تقلید نیز می‌شود. جهت دوم تفاوت میان حکم و فتوا این است که فتوا صرفاً بیان [[احکام شرعی|حکم شرعی]] است؛ در حالی که حکمْ ناظر به مصادیق خارجی و جزئی است و جنبه دستوری و اجرایی دارد؛ مانند [[قضاوت]].<ref>مصباح یزدی، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۶.</ref> | ||
==وجوب تبعیت از حاکم شرع== | |||
فقیهان معتقدند [[مرجع تقلید|فقیه جامع‌الشرایط]] علاوه بر صدور [[فتوا]] به عنوان مرجع تقلید، وظیفه صدور [[حکم]] به عنوان حاکم شرع را نیز دارد.<ref>نگاه کنید به کاشف الغطاء، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۸۹- ۳۹۵؛ رحمان ستایش، رسائل فی ولایة الفقیه، ۱۴۲۵ق، کل کتاب.</ref> آنها تبعیت از حکم حاکم شرع را [[واجب]] می‌داند.<ref>صدر، الفتاوی الواضحة، ۱۴۰۳ق، ص۶۳۲.</ref> | |||
== تقسیمات حاکم شرع == | == تقسیمات حاکم شرع == | ||
بر اساس آیات [[قرآن]] «حاکم» یکی از [[اسما و صفات|صفات خداوند]] است و [[خدا|خداوند]] در مقام شارع این حکومت را به برخی از انسان‌ها واگذار کرده است<ref>حیدری، ولایة الفقیه، تأریخها و مبانیها، ۱۴۲۴ق، ص۳۰-۳۳.</ref>. این واگذاری به دو صورت مطرح شده است:<ref>حیدری، ولایة الفقیه، تأریخها و مبانیها، ۱۴۲۴ق، ص۱۹۱- ۱۹۵.</ref> | |||
بر اساس آیات [[قرآن]] «حاکم» یکی از [[اسما و صفات|صفات خداوند]] است و [[خدا|خداوند]] در مقام شارع این حکومت را به برخی از انسان‌ها واگذار کرده است<ref>حیدری، ولایة الفقیه، تأریخها و مبانیها، ۱۴۲۴ق، ص۳۰-۳۳.</ref>. این واگذاری به دو صورت مطرح شده است:<ref>حیدری، ولایة الفقیه، تأریخها و مبانیها، ۱۴۲۴ق، ص۱۹۱- ۱۹۵.</ref> | |||
* مستقیم: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه اطهار(ع)]] که مستقیما از طرف [[خدا|خداوند]] از طریق [[وحی]] انتخاب شده‌اند.<ref>کاشف الغطاء، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۷۰- ۳۷۲؛ حیدری، ولایة الفقیه، تأریخها و مبانیها، ۱۴۲۴ق، ص۱۹۲.</ref> نام برخی از انبیاء مانند [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] ([[سوره شعراء|سوره شعرا]] آیه ۸۳)، [[لوط (پیامبر)|لوط]] ([[سوره انبیاء]] آیه ۷۴)، [[حضرت موسی|موسی]]([[سوره شعراء|سوره شعرا]]، آیه ۲۱) و [[حضرت سلیمان|سلیمان]] ([[سوره انبیاء]]، آیه ۷۹) در [[قرآن|قرآن کریم]] به عنوان کسانی که از طرف خداوند ولایت دارند، آمده است.<ref>لبانی مطلق، «حاکم شرع»، ج۲۰، ص۳۳.</ref> | * مستقیم: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه اطهار(ع)]] که مستقیما از طرف [[خدا|خداوند]] از طریق [[وحی]] انتخاب شده‌اند.<ref>کاشف الغطاء، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۷۰- ۳۷۲؛ حیدری، ولایة الفقیه، تأریخها و مبانیها، ۱۴۲۴ق، ص۱۹۲.</ref> نام برخی از انبیاء مانند [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] ([[سوره شعراء|سوره شعرا]] آیه ۸۳)، [[لوط (پیامبر)|لوط]] ([[سوره انبیاء]] آیه ۷۴)، [[حضرت موسی|موسی]]([[سوره شعراء|سوره شعرا]]، آیه ۲۱) و [[حضرت سلیمان|سلیمان]] ([[سوره انبیاء]]، آیه ۷۹) در [[قرآن|قرآن کریم]] به عنوان کسانی که از طرف خداوند ولایت دارند، آمده است.<ref>لبانی مطلق، «حاکم شرع»، ج۲۰، ص۳۳.</ref> | ||