صدیق: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت علی(ع) در هنگام [[خلافت]] و بر منبر [[بصره]]<ref> عاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۰۰ق٬ ج۲، ص۲۶۳-۲۷۰؛ امینی، الغدیر، ج۲، ص۳۱۲-۳۱۴</ref> خود را صدیق اکبر نامیده و فرموده هیچ کس بعد از من این ادعا را نمی کند مگر آن کسی که کذاب (=بسیار دروغگو) است.<ref>ابن‌ماجه، سنن ابن ماجة، دار إحياء الكتب العربية٬ ج۱، ص۴۴ ؛ الحاكم النيسابوري٬ المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۱۱ق٬ ج۳، ص۱۲۰ ؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق٬ ج۲، ص۳۱۰ ؛ النسائی، خصائص أمير المؤمنين علي بن أبي طالب، ۱۴۰۶ق٬ ص۲۱-۲۲ ؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۶۰م٬ ص۱۶۹ ؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق٬ ج۳، ص۲۶ ؛ جوینی، فرائد السمطین، ۱۳۹۸ق٬ ج۱، ص۱۴۰، ص۲۴۸ ؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م٬ ج۲، ص۱۴۶ ؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۷۸ق٬ ج۱۳،ص۲۲۸ ؛ سیوطی، الجامع الصغیر، ۱۳۷۳ق، ج۲، ص۵۰.</ref>

برخی از منابع [[اهل سنت]]، بر اساس خبری درباره معراج پیامبر، لقب '''صدیق''' را به [[ابوبکر]] منتسب دانسته‌اند.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۶۰م٬ ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۲۸۶ق٬ ج۳، ص۲۰۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر٬ ج۳، ص۱۷۰.</ref> با این حال بسیاری از محدثین اهل سنت سند این خبر را صحیح نمی‌دانند و آن را جزو موضوعات (احادیث جعلی و ساختگی) شمرده اند.<ref>ابن جوزی، الموضوعات، ۱۳۸۶ق٬ ج۱، ص۳۲۷ ؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۹ق٬ ج۱۳، ص۲۳۶ ؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ۱۳۸۲ق٬ ج۱، ص۵۴۰ ؛ ابن حبان البستی، المجروحین، دارالباز، ج۲، ص۱۱۶</ref>