صدیق (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، از حضرت علی(ع) به عنوان صدیق اکبر یاد شده است و این لقب را رسول خدا به او داده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ص۳۴۲؛ صدوق، الامالی، ص۲۷۴؛ صدوق، مسندالرضا، ج۲، ص۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۱۶؛ اربلی، کشف الغمه، ج۲، ص۱۲؛ ابن شهر آشوب، المناقب، ج۲، ص۲۸۶؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۱، ص۴۳۱؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج۷، ص۴۹۸؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۲۰۰؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۶، ص۲۶۹</ref> در روایتی رسول اکرم، از [[علی بن ابی طالب]]، [[مومن آل فرعون]] و [[حبیب نجار]] به‌عنوان صدیقان نام برده است و حضرت علی را برترین آنان معرفی می‌کند.<ref> ابن مغازلی، مناقب علی بن أبی طالب (ع)، ص۲۰۰؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۰۱</ref>

بر پایه منابع [[اهل سنت]]، بر اساس خبر معراج، لقب صدیق به [[ابوبکر]] نیز داده شده است<.ref> ابن قتیبه، المعارف، ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن سعد، ج۳، ص۱۷۰</ref> برخی نیز گفته‌اند که وی از دوره [[جاهلیت|جاهلی]] بدین لقب شهرت داشته است.<ref>دروزه، تاریخ العرب فی الاسلام، ص۲۶</ref> البته برخی از علمای اهل سنت این حدیث را مردود دانسته‌اند<ref> متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۳، ص۲۳۶؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۴۰؛ ابن حبان، المجروحین، ج۲، ص۱۱۶</ref> و ابن جوزی آن را در کتاب الموضوعات (کتابی درباره احادیث جعلی) آورده است.<ref> ابن جوزی، الموضوعات، ج۱، ص۳۲۷</ref>

علمای [[شیعه]] نه تنها تعلق لقب صدّیق را به ابوبکر مردود می‌شمارند، بلکه با استناد بر منابع اهل سنت<ref> بلاذری، انساب، ج۲، ص۱۴۶؛ ابن قتیبه، المعارف، ص۱۶۹؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۳۱۰؛ ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۱، ص۴۴؛ نسائی، سنن نسائی، ص۲۱-۲۲؛ جوینی، ج۱، ص۱۴۰، ۲۴۸؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۲۲۸؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۳، ص۲۶؛ سیوطی، الجامع، ج۲، ص۵۰</ref> این لقب و لقب [[فاروق]] را از القاب [[علی(ع)]] می‌دانند و علی(ع) در هنگام [[خلافت]] و بر منبر بصره آنها را از آن خویش دانسته است.<ref> عاملی، الصحیح، ج۲، ص۲۶۳-۲۷۰؛ امینی، الغدیر، ج۲، ص۳۱۲-۳۱۴</ref>