confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (تمیز کاری) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
محمدتقی فلسفی پس از آگاهی از [[واقعه فیضیه]] در یکی از منبرهای خود بیان نمود: "این واقعه ثابت میکند که اخبار وقایع کربلا و صدماتی که بر [[اهل بیت]] و [[رسول اکرم]](ص) و جوانان و بچههای آنان وارد ساختند کاملا درست است و آنچه بر فیضیه گذشت شاهدی بر این مدعی است". محمدتقی چهار روز قبل از [[قیام ۱۵ خرداد]] به افشاگری علیه دولت پرداخت.<ref>[http://ensani.ir/fa/content/119027/default.aspx تمری، محمدرضا، ۱۳۸۶، پرتال جامع علوم انسانی، تاریخ بازدید ۱۳۹۶/۵/۱۸.]</ref> | محمدتقی فلسفی پس از آگاهی از [[واقعه فیضیه]] در یکی از منبرهای خود بیان نمود: "این واقعه ثابت میکند که اخبار وقایع کربلا و صدماتی که بر [[اهل بیت]] و [[رسول اکرم]](ص) و جوانان و بچههای آنان وارد ساختند کاملا درست است و آنچه بر فیضیه گذشت شاهدی بر این مدعی است". محمدتقی چهار روز قبل از [[قیام ۱۵ خرداد]] به افشاگری علیه دولت پرداخت.<ref>[http://ensani.ir/fa/content/119027/default.aspx تمری، محمدرضا، ۱۳۸۶، پرتال جامع علوم انسانی، تاریخ بازدید ۱۳۹۶/۵/۱۸.]</ref> | ||
[[پرونده:تشییع جنازه فلسفی.jpg|300px|بندانگشتی|[[تشییع]] جنازه محمد تقی فلسفی]] | |||
===ترور نافرجام=== | ===ترور نافرجام=== | ||
در محرم سال ۱۳۴۴ش جوانی بسیار قوی و با پنجه بوکس به حجت الاسلام فلسفی حمله کرد اما با تلاش راننده و خدمتگزار منزل، شکست خورد و دستگیر شد و به کلانتری محل تحویل گردید. بر اثر این حادثه، منبر فلسفی تعطیل شد.<ref>فلسفی، محمدتقی، ۱۳۷۶، ص۲۹۵.</ref> [[سید ابوالقاسم خویی|سید ابوالقاسم خویی]]، [[مرعشی نجفی]]، [[سید کاظم شریعتمداری]]، [[سید محمدهادی حسینی میلانی|سید محمدهادی میلانی]] و [[سید علی بهبهانی]] با ارسال تلگراف از این واقع ابراز تأسف کردند.<ref>فلسفی، محمدتقی، ۱۳۷۶، ص۲۹۷، ۲۹۸.</ref> | در محرم سال ۱۳۴۴ش جوانی بسیار قوی و با پنجه بوکس به حجت الاسلام فلسفی حمله کرد اما با تلاش راننده و خدمتگزار منزل، شکست خورد و دستگیر شد و به کلانتری محل تحویل گردید. بر اثر این حادثه، منبر فلسفی تعطیل شد.<ref>فلسفی، محمدتقی، ۱۳۷۶، ص۲۹۵.</ref> [[سید ابوالقاسم خویی|سید ابوالقاسم خویی]]، [[مرعشی نجفی]]، [[سید کاظم شریعتمداری]]، [[سید محمدهادی حسینی میلانی|سید محمدهادی میلانی]] و [[سید علی بهبهانی]] با ارسال تلگراف از این واقع ابراز تأسف کردند.<ref>فلسفی، محمدتقی، ۱۳۷۶، ص۲۹۷، ۲۹۸.</ref> | ||