پرش به محتوا

آلبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
imported>Fayaz
imported>Fayaz
خط ۵۳: خط ۵۳:
تاریخ‌نویسان آلبانی بر این باورند آلبانی‌ها از قوم ایلیری، ساکن اروپای مرکزی هستند که به سرزمین ایلیریا، وسیع‌تر از آلبانی شامل اسلوونی، مقدونیه، مونته نگرو و بخشی از شمال یونان مهاجرت کرده‌اند. این سرزمین در طول تاریخ حیات زندگی خود همواره تحت تسلط نیروهای خارجی از رومی‌ها گرفته تا [[امپراطور عثمانی]] بوده است.<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
تاریخ‌نویسان آلبانی بر این باورند آلبانی‌ها از قوم ایلیری، ساکن اروپای مرکزی هستند که به سرزمین ایلیریا، وسیع‌تر از آلبانی شامل اسلوونی، مقدونیه، مونته نگرو و بخشی از شمال یونان مهاجرت کرده‌اند. این سرزمین در طول تاریخ حیات زندگی خود همواره تحت تسلط نیروهای خارجی از رومی‌ها گرفته تا [[امپراطور عثمانی]] بوده است.<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
===تسلط امپراتوری عثمانی===
===تسلط امپراتوری عثمانی===
در دوران حکومت عثمانی(۱۳۸۲ تا ۱۹۱۲م/۱۲۹۱ش)، تعداد مسلمانان افزایش یافت و نیز قیام‌های بسیاری انجام شد. با کاهش قدرت عثمانی در قرن هجدهم(قرن ۱۱ خورشیدی)، خانواده بوشاتی در شمال و علی پاشا در جنوب و شمال یونان اقتدار داشتند. همچنین بخشی از جمعیت این کشور به خارج مهاجرت کردند و تعدادی نیز در حکومت عثمانی به مقامات بالا رسیدند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> در ۱۸۷۸م/۱۲۵۷ش اتحادیه ملی‌گرای آلبانی با هدف خودمختاری و توسعه فرهنگی تشکیل شد. هنگامی که گروه "ترک‌های جوان" در سال ۱۹۰۸م/۱۲۸۷ش در استانبول قدرت را به دست گرفتند، تعهدات خود را برای اعطای خودمختاری و اصلاحات سیاسی به آلبانیایی‌ها نادیده گرفتند. سپس آلبانیایی‌ها به مدت ۳ سال (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲م) دست به مبارزه مسلحانه زدند و خواسته‌های خود را بدست آوردند. همسایگان آلبانی که از خودمختاری آن نگران بودند، در اکتبر ۱۹۱۲م/مهر ۱۲۹۱ش به ترکیه اعلام جنگ کردند و ارتش‌های [[یونان]]، [[صربستان]] و [[مونته‌نگرو]] به سمت سرزمین‌های آلبانی پیشروی کردند. برای جلوگیری از نابودی کشور، نمایندگان اتحادیه آلبانیا به رهبری اسماعیل کمال، استقلال این کشور را اعلام کردند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref>
در دوران حکومت عثمانی(۱۳۸۲ تا ۱۹۱۲م/۱۲۹۱ش)، تعداد مسلمانان افزایش یافت و نیز قیام‌های بسیاری انجام شد. با کاهش قدرت عثمانی در قرن هجدهم(قرن ۱۱ خورشیدی)، خانواده بوشاتی در شمال و علی پاشا در جنوب و شمال یونان اقتدار داشتند. همچنین بخشی از جمعیت این کشور به خارج مهاجرت کردند و تعدادی نیز در حکومت عثمانی به مقامات بالا رسیدند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> در ۱۸۷۸م/۱۲۵۷ش اتحادیه ملی‌گرای آلبانی با هدف خودمختاری و توسعه فرهنگی تشکیل شد. هنگامی که گروه "ترک‌های جوان" در سال ۱۹۰۸م/۱۲۸۷ش در استانبول قدرت را به دست گرفتند، تعهدات خود را برای اعطای خودمختاری و اصلاحات سیاسی به آلبانیایی‌ها نادیده گرفتند. سپس آلبانیایی‌ها به مدت ۳ سال (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲م) دست به مبارزه مسلحانه زدند و خواسته‌های خود را بدست آوردند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref>
===استقلال===
همسایگان آلبانی که از خودمختاری آن نگران بودند، در اکتبر ۱۹۱۲م/مهر ۱۲۹۱ش به ترکیه اعلام جنگ کردند و ارتش‌های [[یونان]]، [[صربستان]] و [[مونته‌نگرو]] به سمت سرزمین‌های آلبانی پیشروی کردند. برای جلوگیری از نابودی کشور، نمایندگان اتحادیه آلبانیا به رهبری اسماعیل کمال، استقلال این کشور را اعلام کردند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref>


===قرن بیستم===
===قرن بیستم===
کاربر ناشناس