سوره جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[جابر بن عبدالله انصاری]] نقل شده است: با [[پیامبر(ص)]] [[نماز جمعه]] می‌خواندیم که کاروان تجاری رسید و مردم (نمازگزاران) به سوی کاروان پراکنده شدند و به جز دوازده نفر کسی باقی نماند که من هم جزو آنان بودم. پس این آیه نازل شد: «وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً...: و چون داد و ستد يا سرگرمی‌ای ببينند، به سوى آن روى‌ می‌آروند و تو را در حالى كه ايستاده‌اى ترک مى‌کنند».<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۱۱.</ref>

در نقلی دیگر آمده است مردم [[مدینه]] گرسنه بودند و آذوقه هم گران شده بود که کاروان تجاریِ دحیة بن خلیفه وارد مدینه شد و نمازگزاران به سوی او شتافتند و عده کمی باقی ماندند. پس آیه گفته‌شده نازل شد و پیامبر(ص) گفت: اگر همه [[مسلمانان]] می‌رفتند، آتش آنان را فرا می‌گرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۱۱.</ref> گفته شده کسانی که اطراف پیامبر ماندند، [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب]]، [[امام حسن|حسن]]، [[امام حسین(ع)|حسین]]، [[فاطمه(س)|فاطمه]]، [[سلمان]]، [[ابوذر]]، [[مقداد]] و [[صهیب بن سنان|صُهَیب]] بودند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۳۸۱</ref>