Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
جز (←فضیلت و خواص: افزودن نوشتار اصلی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = جمعه |کتابت = ۶۲|جزء = ۲۸|آیه = ۱۱|مکی/مدنی = مدنی|شماره نزول = ۱۰۹|بعدی = [[سوره منافقون|منافقون]] |قبلی = [[سوره صف|صف]] |کلمه = ۱۷۷|حرف = ۷۶۸|تصویر=سوره جمعه.jpg}} | {{سوره||نام = جمعه |کتابت = ۶۲|جزء = ۲۸|آیه = ۱۱|مکی/مدنی = مدنی|شماره نزول = ۱۰۹|بعدی = [[سوره منافقون|منافقون]] |قبلی = [[سوره صف|صف]] |کلمه = ۱۷۷|حرف = ۷۶۸|تصویر=سوره جمعه.jpg}} | ||
'''سوره جمعه''' شصت و دومین [[سوره | '''سوره جمعه''' شصت و دومین [[سوره]] و از [[سورههای مدنی قرآن]] است که در [[جزء]] بیست و هشتم [[قرآن]] جای گرفته است. این سوره به سبب بیان حکم [[نماز جمعه]]، جمعه نامیده شده است. خداوند در این سوره به اهمیت نماز جمعه میپردازد و به [[مسلمانان]] دستور میدهد هنگام برپایی نماز جمعه، هر نوع معامله از جمله خرید و فروش را رها کنند. | ||
از [[آیه|آیات]] مشهور این سوره | آیه نهم این سوره در بیان حکم نماز جمعه از [[آیه|آیات]] مشهور این سوره است. در فضیلت [[تلاوت]] این سوره آمده است اگر کسی این [[سوره]] را در هر شب [[جمعه (روز)|جمعه]] بخواند، [[کفاره]] [[گناهان]] بین دو جمعهٔ او خواهد بود. همچنین [[مستحب]] است در نماز جمعه، این سوره خوانده شود. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
'''نامگذاری''' | |||
این سوره را '''جُمُعه''' (به ضمّ میم) یا '''جُمْعه''' (به سکون میم) مینامند؛<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۰، ص۲۰.</ref> چراکه حکم [[نماز جمعه]] و آداب اعمال پس از آن را بیان میکند.<ref>خرمشاهی، «سوره جمعه»، ص۱۲۵۵ـ۱۲۵۶.</ref> [[جمعه]] به معنای اجتماع و گرد هم آمدن و نام خاص هفتمین روز هفته است.<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۰، ص۲۰.</ref> | |||
'''محل و ترتیب نزول''' | |||
سوره جمعه ۱۱ آیه، ۱۷۷ کلمه و ۷۶۸ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سورههای مفصلات|سورههای مُفَصّلاتِ]] (دارای آیات کوچک و متعدد) و از [[سورههای مسبحات|سورههای مُسَبّحات]] است که با [[تسبیح خدا]] آغاز میشوند.<ref> | |||
سوره جمعه جزو [[سورههای مدنی]] و در [[فهرست ترتیبی سورههای قرآن|ترتیب نزول]]، صد و نهمین سورهای است که بر [[پیامبر(ص)]] نازل شده است. این سوره در چینش کنونی [[مصحف|مُصحَف]]، شصت و دومین سوره است و در [[جزء]] ۲۸ [[قرآن]] جای دارد.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۸.</ref> | |||
'''تعداد آیات و دیگر ویژگیها''' | |||
سوره جمعه ۱۱ آیه، ۱۷۷ کلمه و ۷۶۸ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سورههای مفصلات|سورههای مُفَصّلاتِ]] (دارای آیات کوچک و متعدد) و از [[سورههای مسبحات|سورههای مُسَبّحات]] است که با [[تسبیح خدا]] آغاز میشوند.<ref>خرمشاهی، «سوره جمعه»، ص۱۲۵۶.</ref> | |||
این سوره را در شمار [[سورههای ممتحنات]] نیز آوردهاند<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰و۵۹۶.</ref> که گفته شده این سورهها با [[سوره ممتحنه]] تناسب محتوایی دارند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/2612 فرهنگنامه علوم قرآن، ج۱، ص۲۶۱۲.]</ref> | این سوره را در شمار [[سورههای ممتحنات]] نیز آوردهاند<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰و۵۹۶.</ref> که گفته شده این سورهها با [[سوره ممتحنه]] تناسب محتوایی دارند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/2612 فرهنگنامه علوم قرآن، ج۱، ص۲۶۱۲.]</ref> | ||
{{یادداشت|ممتحنات ۱۶ سوره قرآن است که گفته شده سیوطی آنها را به نام ممتحنات ذکر کرده است.رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۵۹۶ این سورهها عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، قلم، حجرات، تبارک، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحریم (رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰.)}} | {{یادداشت|ممتحنات ۱۶ سوره قرآن است که گفته شده سیوطی آنها را به نام ممتحنات ذکر کرده است.رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۵۹۶ این سورهها عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، قلم، حجرات، تبارک، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحریم (رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰.)}} | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
نویسنده [[المیزان]] مینویسد سوره جمعه [[مسلمانان]] را برمیانگیزد که به [[نماز جمعه]] اهمیت بدهند و مقدمات به پا داشتن آن را فراهم کنند؛ چون نماز جمعه از شعائر بزرگ [[خدا]]ست که بزرگداشتن آن هم دنیای مردم را اصلاح میکند و هم آخرتشان را. سوره جمعه با [[تسبیح]] خداوند آغاز میشود و بیان میکند خداوند در میان مردمی اُمّی، [[نبوت|پیامبری]] مبعوث کرده تا آنان را با [[اخلاق]] پاک تزکیه کند و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ج۱۹، ص۴۴۴.</ref> | نویسنده [[المیزان]] مینویسد سوره جمعه [[مسلمانان]] را برمیانگیزد که به [[نماز جمعه]] اهمیت بدهند و مقدمات به پا داشتن آن را فراهم کنند؛ چون نماز جمعه از شعائر بزرگ [[خدا]]ست که بزرگداشتن آن هم دنیای مردم را اصلاح میکند و هم آخرتشان را. سوره جمعه با [[تسبیح]] خداوند آغاز میشود و بیان میکند خداوند در میان مردمی اُمّی، [[نبوت|پیامبری]] مبعوث کرده تا آنان را با [[اخلاق]] پاک تزکیه کند و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ج۱۹، ص۴۴۴.</ref> |