راضی آل‌یاسین: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[سید عبدالحسین شرف الدین]]: سید شرف الدین در تقریظ عالمانه و تحقیقی خود بر کتاب صلح الحسن در مورد شخصیت شیخ راضی می‌نگارد: «خواننده می‌تواند خصال برگزیده مؤلف را در زیبائیهای این کتاب مشاهده کند و من اگر او را ندیده بودم بی‌گمان می‌توانستم چهره‌اش را با الهام از مطالب کتاب، ترسیم کنم. اینک این اثر اوست که او را با چهره‌ای باز، سیمائی درخشنده،سخنی شیرین، طبعی هموار و آرام، سینه ئی گشاده، خویی نرم، ذهنی سرشار، فهم و دانشی فراوان، اطلاعی وسیع، انشائی زیبا، نکته سنجی شیرین، کنایه پردازی لطیف، استعاره نغز... با گفتاری حکمت آموز و منطق و رفتاری دانش آفرین... با اخلاقی بی‌نهایت بزرگوارانه و فطرتی ی بنهایت سلیم، دریای مواجی از دانش آل محمد(صلی الله علیه وآله) دانشمندی محقق... دانای اسرار اهل بیت(علیه‌السلام) و روشنگر معضلات و شناسای سره از ناسره آن... با این صفات بارز و صفات دیگر به خواننده باز می‌شناساند....شهادت عاشورا در مرتبه نخست حَسنی بود و در مرتبه بعد حسینی... و از نظر ژرف بینان و انصاف گرایان، روز ساباط با مفهوم فداکاری و جانبازی آمیخته‌تر بود. از روز عاشورا و امتیاز کشف این حقیقت از آن مولا و پیشوای ما، بزرگ امت و دانای اسرارِ امامان اهل بیت، نماینده دین و رهبر مسلمین، استاد شیخ راضی آل یاسین است که مقام و مرتبه‌اش برتر باد. چه اینکه هیچ یک از بزرگان دین، در مورد این موضوع مهم کوششی را که او در فراهم آوردن این کتاب منحصر به فرد و بی‌نظیر مبذول داشت به کار نبرده است و اینک کتاب اوست با این اوج و سطح بلند که در کتابخانه اسلام، خلائی را که امت اسلامی سخت نیازمند پر شدن آن بود، پر می‌کند. خدای بزرگ از جانب این امت و امامانش و به پاس گره هائی که گشوده و نهفته هائی که نمایانده و حقائقی که برملا ساخته بدو پاداشی -از بهترین پاداشهای نیکوکاران- عطا فرماید و در برترین جایگاههای قربش مسکن دهد. حَشَرُهُ اللهُ فی اَعْلی علیین مع الذین انعم الله علیهم من النبیین والصدیقین والشهداء والصادقین و حسن اولئک رفیقا.»<ref> ترجمه صلح الحسن، ص۹ ،۲۴.</ref>