سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره حاقه''' شصت و نهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۹ جای گرفته است. این سوره به دلیل اینکه در سه [[آیه]] اول آن، سه بار واژه الحاقه آمده است، حاقه نامیده شده و منظور از حاقه، [[قیامت|روز قیامت]] است. موضوع اصلی این سوره، [[معاد]] و توصیف روز قیامت است که وقوع آن را حتمی بیان کرده و درباره عاقبت کسانی که منکر قیامت شدند سخن گفته است. از آیات مشهور این [[سوره]] آیه ۴۴ـ۴۶ است که می‌گوید اگر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] سخنی را به [[دروغ]] به [[خدا|خداوند]] نسبت دهد، خداوند از او انتقام خواهد گرفت و رگ قلبش را قطع خواهد کرد. در [[حدیث|روایات]] آمده است هر کس سوره حاقه را قرائت کند، خداوند در حسابرسیِ او آسان می‌گیرد و خواندن این سوره در [[نمازهای یومیه|نمازهای واجب]] و [[نافله‌های روزانه|نافله‌ها]] از آثار [[ایمان]] به خدا و پیامبر اوست.

* ذکر اجمالی امت‌های گذشته که منکر قیامت بودند، به‌ویژه [[قوم عاد]] و [[ثمود]] و [[فوعون]]؛