سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوره||نام = حاقه|کتابت = 69|جزء = 29|آیه = 52|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = 78|بعدی = [[سوره معارج|معارج]] |قبلی = [[سوره قلم|قلم]] |کلمه = 261 |حرف =1133 }}

'''سوره الحاقّه''' به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه‌بار کلمه الحاقّه (از نام‌های روز [[قیامت]]) آمده است، الحاقّه نامگذاری شده است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات|مفصلات]] یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است و به سرگذشت قوم‌های [[قوم عاد|عاد]]، [[قوم ثمود|ثمود]] و [[فرعون]] اشاره می‌کند.

این سوره را «حاقّه» می‌نامند، به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه‌بار کلمه الحاقّه (درهم‌شکن، صف [[قیامت]]) آمده است: (الْحَاقَّةُ، مَا الْحَاقَّةُ، وَ مَا أَدْرَ‌اكَ مَا الْحَاقَّةُ). کلمه «حاقه» از ریشه حق گرفته شده و بر آنچه که حق و حقیقت حتمی است اطلاق می‌شود. به این معنا و به این مناسبت روز قیامت را حاقه می‌گویند و حاقه یکی از نام‌های روز قیامت است. داراری 52 آیه و به نظر قاریان [[بصره]] و [[شام]] 51 [[آیه]] و به نظر دیگر قاریان 50 آیه است که عدد اول مشهور است. 261 کلمه و 1133 حرف دارد. به ترتیب مصحف، شصت و نهمین و به ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات|مفصلات]] یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است که در آغاز حزب دوم جزء 29 قرار دارد. از سوره‌هایی است که آیه سوگند دربر دارند (در آیه 38 و 39).  

این سوره به سرگذشت قوم‌های [[قوم عاد|عاد]]، [[قوم ثمود|ثمود]] و [[فرعون]] اشاره می‌کند و با شرح احوال قیامت و دوزخیان و عذاب‌های آنان، احوال دو گروه را بیان می‌کند یعنی «[[اصحاب یمین]]» که نامه اعمال آنان به دست راستشان داده ‌می‌شود و می‌گویند ما منتظر چنین روز بودیم، و «[[اصحاب شمال]]» که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود و می‌گویند کاش نامه ما را نداده بودند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص 1258</ref>