پرش به محتوا

سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Jalalyaghmoori
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=مارس|روز=۹|سال=۲۰۱۴|چند = 2}}
{{سوره||نام =  حاقه|کتابت = 69|جزء = 29|آیه = 52|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = 78|بعدی =  [[سوره معارج|معارج]] |قبلی =  [[سوره قلم|قلم]] |کلمه = 261 |حرف =1133 }}
{{سوره||نام =  حاقه|کتابت = 69|جزء = 29|آیه = 52|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = 78|بعدی =  [[سوره معارج|معارج]] |قبلی =  [[سوره قلم|قلم]] |کلمه = 261 |حرف =1133 }}
سوره حاقه 69
'''سوره الحاقّه''' به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه‌بار کلمه الحاقّه (از نام‌های روز [[قیامت]]) آمده است، الحاقّه نامگذاری شده است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات|مفصلات]] یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است و به سرگذشت قوم‌های [[قوم عاد|عاد]]، [[قوم ثمود|ثمود]] و [[فرعون]] اشاره می‌کند.
 
==سوره حاقه==
این سوره را «حاقّه» می‌نامند، به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه‌بار کلمه الحاقّه (درهم‌شکن، صف قیامت) آمده است: (الحاقه. ماالحاقه. و ما ادریک ما الحاقه). کلمه «حاقه» از ریشه حق گرفته شده و بر آنچه که حق و حقیقت حتمی است اطلاق می‌شود. به این معنا و به این مناسبت روز قیامت را حاقه می‌گویند و حاقه یکی از نام‌های روز قیامت است. داراری 52 آیه و به نظر قاریان بصره و شام 51 آیه و به نظر دیگر قاریان 50 آیه است که عدد اول مشهور است. 261 کلمه و 1133 حرف دارد. به ترتیب مصحف، شصت و نهمین و به ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره قرآن، و مکی است. از نظر حجم از «مفصلات» یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است که در آغاز حزب دوم جزء 29 قرار دارد. از سوره‌هایی است که آیه سوگند دربر دارند (در آیه 38 و 39). این سوره به سرگذشت قوم‌های عاد و ثمود و فرعون اشاره می‌کند و با شرح احوال قیامت و دوزخیان و عذاب‌های آنان، احوال دو گروه را بیان می‌کند یعنی «اصحاب یمین» که نامه اعمال آنان به دست راستشان داده ‌می‌شود و می‌گویند ما منتظر چنین روز بودیم، و «اصحاب شمال» که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود و می‌گویند کاش نامه ما را نداده بودند. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص 1258
این سوره را «حاقّه» می‌نامند، به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه‌بار کلمه الحاقّه (درهم‌شکن، صف [[قیامت]]) آمده است: (الْحَاقَّةُ، مَا الْحَاقَّةُ، وَ مَا أَدْرَ‌اكَ مَا الْحَاقَّةُ). کلمه «حاقه» از ریشه حق گرفته شده و بر آنچه که حق و حقیقت حتمی است اطلاق می‌شود. به این معنا و به این مناسبت روز قیامت را حاقه می‌گویند و حاقه یکی از نام‌های روز قیامت است. داراری 52 آیه و به نظر قاریان [[بصره]] و [[شام]] 51 [[آیه]] و به نظر دیگر قاریان 50 آیه است که عدد اول مشهور است. 261 کلمه و 1133 حرف دارد. به ترتیب مصحف، شصت و نهمین و به ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات|مفصلات]] یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است که در آغاز حزب دوم جزء 29 قرار دارد. از سوره‌هایی است که آیه سوگند دربر دارند (در آیه 38 و 39).  
==مفاهیم==
این سوره به سرگذشت قوم‌های [[قوم عاد|عاد]]، [[قوم ثمود|ثمود]] و [[فرعون]] اشاره می‌کند و با شرح احوال قیامت و دوزخیان و عذاب‌های آنان، احوال دو گروه را بیان می‌کند یعنی «[[اصحاب یمین]]» که نامه اعمال آنان به دست راستشان داده ‌می‌شود و می‌گویند ما منتظر چنین روز بودیم، و «[[اصحاب شمال]]» که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود و می‌گویند کاش نامه ما را نداده بودند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص 1258</ref>


== متن سوره ==
== متن سوره ==
خط ۲۲: خط ۲۳:
*[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، 1418ق/1376ش.
*[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، 1418ق/1376ش.
*[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج2، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، 1377.
*[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج2، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، 1377.
{{قرآن}}


[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
کاربر ناشناس