زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها

زنای محصنه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۵

۵۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ مهٔ ۲۰۱۹

جز

←‏تعریف فقهی: ویرایش مدخل و لینک‌دهی

دیداریویکی‌متن

P.motahari

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۳٬۲۴۴

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 ==تعریف فقهی==
-در فقه، به زنای مرد یا زن همسردار، «زنای مُحصَنه» می‌گویند.<ref>شهید اول، اللمعةالدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۴.</ref> «مُحصَن» و «مُحصَنه» به مرد و زنی می‌گویند که دارای [[احصان]]  باشد؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref> یعنی همسر دائم داشته باشد، با او آمیزش کرده باشد، آمیزش با او مقدور باشد، غلام یا کنیز نباشد، بالغ باشد و عاقل باشد.<ref> شهید ثانی، الروضة البهیه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۵۲و۳۵۳؛ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷و۱۳۸.</ref>
+در [[فقه]]، به [[زنا|زنای]] مرد یا زن همسردار، «زنای مُحصَنه» می‌گویند.<ref>شهید اول، اللمعةالدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۴.</ref> «مُحصَن» و «مُحصَنه» به مرد و زنی می‌گویند که دارای [[احصان]]  باشد؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref> یعنی همسر دائم داشته باشد، با او [[آمیزش]] کرده باشد، آمیزش با او مقدور باشد، غلام یا کنیز نباشد، [[بلوغ|بالغ]] باشد و عاقل باشد.<ref> شهید ثانی، الروضة البهیه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۵۲و۳۵۳؛ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷و۱۳۸.</ref>
 == احکام==
-[[فتوا|به‌فتوای]] فقیهان اگر اموری مانند [[حیض]]، [[نفاس]]، مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱؛ موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> همچنین اگر زن از همسرش [[تمکین]] نکند، زنای همسر او محصنه نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۳.</ref>
+[[فتوا|به‌فتوای]] فقیهان اگر اموری مانند [[حیض]]، [[نفاس|نِفاس]]، مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱؛ موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> همچنین اگر زن از همسرش [[تمکین]] نکند، زنای همسر او محصنه نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۳.</ref>
 فتوای دیگر فقیهان در این زمینه این است که [[طلاق بائن]] سبب خروج از احصان می‌شود؛ اما در اینکه آیا [[طلاق رجعی|طلاق رِجعی]] هم باعث خروج زن و مرد از [[احصان]] می‌شود، اختلاف‌نظر وجود دارد.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۲۳۴.</ref>
@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین مجازات زنای محصنه با دیوانه یا نابالغ، صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، منابع فقه شیعه، ترجمه حسینیان و صبوری، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref>
-برخی از [[فقیهان]] معتقدند زناکاری که [[ازدواج]] کرده، ولی با همسرش آمیزش نکرده، علاوه بر صد ضربه تازیانه، تبعید هم می‌شود.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۹.</ref> همچنین گروهی از فقیهان معتقدند اگر کسی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref>
+برخی از [[فقیهان]] معتقدند زناکاری که [[ازدواج]] کرده، ولی با همسرش [[آمیزش]] نکرده، علاوه بر صد ضربه تازیانه، تبعید هم می‌شود.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۹.</ref> همچنین گروهی از فقیهان می‌گویند: اگر کسی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref>
 == پانویس ==