زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها

در فقه، به زنای مرد یا زن همسردار، «زنای مُحصَنه» می‌گویند.<ref>شهید اول، اللمعةالدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۴.</ref> «مُحصَن» و «مُحصَنه» به مرد و زنی می‌گویند که دارای [[احصان]]  باشد؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref> یعنی همسر دائم داشته باشد، آمیزش با او مقدور باشد، غلام یا کنیز نباشد، بالغ باشد و عاقل باشد.<ref> شهید ثانی، الروضة البهیه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۵۲و۳۵۳؛ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷و۱۳۸.</ref>