روز عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها

*روز عرفه روز آغاز [[مناسک حج]] است. حج گزاران در این روز در صحرای عرفات گرد هم می‌آیند و ضمن دعا و استغفار، از توفیق در ادای فریضه مهم حج شکرگزاری می‌کنند. نظر به اهمیت این روز، ادعیه و مناجاتی ویژه آن از [[معصومین]] و بزرگان دینی نقل شده است. در برخی منابع، دعایی از [[پیامبر اکرم(ص)]] برای این روز نقل شده است.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۴۲ و ۵۴۳.</ref> از جمله مشهورترین این ادعیه، دعای [[امام حسین(ع)]] مشهور به [[دعای عرفه امام حسین(ع)|دعای عرفه]] است که بسیاری از شیعیان هر ساله در نقاط مختلف دنیا، به قرائت آن در این روز اهتمام جدی دارند. از دعاهای مشهور دیگر برای این روز، دعایی است که از امام [[امام سجاد(ع)]] نقل شده است.<ref>صحیفه سجادیة، دعای ۴۷، ص۲۱۰.</ref>

*روایات بسیاری روز عرفه را به عنوان روزی ویژه برای بخشایش گناهان معرفی کرده‌اند.<ref>برای نمونه نک: کلینی، الکافی ج : ۴ ص : ۱۴۶ و ۵۴۱.</ref>

*روز [[استجابت دعا]].<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۱۱.</ref>

*امامان شیعه احترامی خاص برای این روز قائل بوده‌اند و مردم را به بزرگداشت این روز فرا می‌خوانده‌اند و سائلان را به هیچ روی، دست خالی رد نمی‌کرده‌اند.<ref>برای نمونه نک: صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۱۱.</ref>

*در [[فقه]] [[شیعه]] [[واجب]] است حج‌گزار از ظهر روز عرفات ([[۹ ذی‌الحجه]]) تا مغرب در عرفات وقوف کند؛ یعنی فرد حج‌گزار باید در صحرای عرفات بماند و از آنجا خارج نشود. این وقوف از ارکان حج است، بدین معنا که چنانچه حج‌گزار به عرفات نرود و دست‌کم مقداری هرچند کوتاه در آنجا نماند، حجش باطل خواهد بود.<ref>نک: موسوی شاهرودی، جامع الفتاوی مناسک حج، ۱۴۲۸ق، ص۱۷۳ و ۱۷۴.</ref>