۱۷٬۰۶۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←اصول سه گانه دعوت حضرت نوح(ع): تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←آیات مشهور: برچسب نیازمند منبع) |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
به تاخیر افتادن [[اجل|اَجَل]] یا زمان مرگ انسان از مباحث مهمی کلامی است که ذیل آیه چهارم سوره نوح به آن پرداخته شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۴۲.</ref> در این [[آیه]] خطاب به [[مشرکان]] آمده است در صورت [[ایمان]] به اصول | به تاخیر افتادن [[اجل|اَجَل]] یا زمان مرگ انسان از مباحث مهمی کلامی است{{مدرک}} که ذیل آیه چهارم سوره نوح به آن پرداخته شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۴۲.</ref> در این [[آیه]] خطاب به [[مشرکان]] آمده است در صورت [[ایمان]] به اصول سهگانه دعوت حضرت نوح(ع) [[گناهان]] شما بخشیده و اجل شما به تاخیر میافتد.{{مدرک}} | ||
بسیاری از [[مفسران]] شیعی طبق مفاد این آیه «اجل» را به «[[اجل مسمی|اجل مسمى]]» و «[[اجل معلق|اجل نهايى]]» و به تعابیر دیگر به اجل نزدیک و دور یا اجل مشروط و اجل مطلق تقسیم کردهاند. بر این اساس «اجل مسمی» به وسیله راهکارهایی از جمله [[استغفار]] قابل تاخیر است و اجل نهایی که از آن به «اجل الله» نیز تعبیر شده، حتمی است و قابل تغییر نیست.<ref>رک: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۴۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج ۲۰، ص۲۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج ۲۵، ص ۵۹؛ شاهعبدالعظيمى، تفسير اثنى عشرى، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص ۳۲۵؛ طوسى، التبيان في تفسير القرآن، ج۱۰، ۱۳۳؛ كاشانى، منهج الصادقين فى إلزام المخالفين، ج۱۰، ص۱۷؛ بروجردى، تفسير جامع، ۱۳۶۶ش، ج۷، ص ۲۴۹.</ref> [[علامه طباطبایی]] تاخير مرگ تا اجلى معين را در این آیه، نتيجه [[عبادت خدا]]، [[تقوى]] و اطاعت رسول دانسته و اینکه به كفار را وعده داده شده اگر صاحب ايمان و تقوا و اطاعت شوند، اجل كوتاهترشان را تا اجل مسمى به تاخير مىاندازد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ،ج ۲۰، ص۲۸.</ref> | بسیاری از [[مفسران]] شیعی طبق مفاد این آیه «اجل» را به «[[اجل مسمی|اجل مسمى]]» و «[[اجل معلق|اجل نهايى]]» و به تعابیر دیگر به اجل نزدیک و دور یا اجل مشروط و اجل مطلق تقسیم کردهاند.{{مدرک}} بر این اساس «اجل مسمی» به وسیله راهکارهایی از جمله [[استغفار]] قابل تاخیر است و اجل نهایی که از آن به «اجل الله» نیز تعبیر شده، حتمی است و قابل تغییر نیست.<ref>رک: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۴۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج ۲۰، ص۲۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج ۲۵، ص ۵۹؛ شاهعبدالعظيمى، تفسير اثنى عشرى، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص ۳۲۵؛ طوسى، التبيان في تفسير القرآن، ج۱۰، ۱۳۳؛ كاشانى، منهج الصادقين فى إلزام المخالفين، ج۱۰، ص۱۷؛ بروجردى، تفسير جامع، ۱۳۶۶ش، ج۷، ص ۲۴۹.</ref> [[علامه طباطبایی]] تاخير مرگ تا اجلى معين را در این آیه، نتيجه [[عبادت خدا]]، [[تقوى]] و اطاعت رسول دانسته و اینکه به كفار را وعده داده شده اگر صاحب ايمان و تقوا و اطاعت شوند، اجل كوتاهترشان را تا اجل مسمى به تاخير مىاندازد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ،ج ۲۰، ص۲۸.</ref> | ||
تاخیر اجل مورد تایید روایات نیز واقع شده است. <ref>طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۷؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۰۵.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] آمده است «مَنْ یَمُوتُ بالذُنوب أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بالآجال وَ مَنْ یَعیشُ بالإحْسان أَکْثَرُ ممَّن یَعیشُ بالأَعمار؛ آنها كه بر اثر گناهان مىميرند بيش از آنها هستند كه به مرگ الهى از دنيا مىروند و كسانى كه بر اثر نيكوكارى عمر طولانى پيدا مىكنند بيش از كسانى هستند كه بر اثر عوامل طبيعى عمرشان زياد مىشود»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص ۱۴۰.</ref> | تاخیر اجل مورد تایید روایات نیز واقع شده است. <ref>طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۷؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۰۵.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] آمده است «مَنْ یَمُوتُ بالذُنوب أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بالآجال وَ مَنْ یَعیشُ بالإحْسان أَکْثَرُ ممَّن یَعیشُ بالأَعمار؛ آنها كه بر اثر گناهان مىميرند بيش از آنها هستند كه به مرگ الهى از دنيا مىروند و كسانى كه بر اثر نيكوكارى عمر طولانى پيدا مىكنند بيش از كسانى هستند كه بر اثر عوامل طبيعى عمرشان زياد مىشود»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص ۱۴۰.</ref> |
ویرایش