۱۷٬۲۷۲
ویرایش
imported>Maytham بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
* '''نامگذاری''' | * '''نامگذاری''' | ||
این سوره را به این مناسبت «جِنّ» مینامند که مضمون اصلی آن (از آغاز تا پایان) درباره [[جن]] (موجود نامرئی معروف) است. | این سوره را به این مناسبت «جِنّ» مینامند که مضمون اصلی آن (از آغاز تا پایان) درباره [[جن]] (موجود نامرئی معروف) است. | ||
همچنین با توجه به سرآغاز آن، «قُلْ اُوحِی»، این [[سوره]] به نام قل اوحی هم نامیده شده است.<ref>ابن عاشور، تفسیرالتحریر و التنویر، ج۲۹، ص۲۱۶</ref> | همچنین با توجه به سرآغاز آن، «قُلْ اُوحِی»، این [[سوره]] به نام قل اوحی هم نامیده شده است.<ref>ابن عاشور، تفسیرالتحریر و التنویر، ج۲۹، ص۲۱۶</ref> این سوره را در شمار [[ممتحنات]] آوردهاند.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰و۵۹۶.</ref> | ||
{{یادداشت|ممتحنات ۱۶ سوره قرآن است که گفته شده سیوطی آنها را به نام ممتحنات ذکر کرده است.رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۵۹۶ این سورهها عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، قلم، حجرات، تبارک، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحریم (رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰.)}} | |||
'''ترتیب و محل نزول''' | '''ترتیب و محل نزول''' | ||
خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
همچنین اولین سوره از [[سورههای مقولات|سورههای پنجگانه مقولات]] است که با کلمه «قُل» آغاز میشود. | همچنین اولین سوره از [[سورههای مقولات|سورههای پنجگانه مقولات]] است که با کلمه «قُل» آغاز میشود. | ||
== | ==محتوا== | ||
مضمون اصلی و عمده این سوره شرح داستان طایفهای از [[جن]] است که با استماع تلاوت [[قرآن]]، از نزول و فصاحت آن شگفت زده میشوند و با اذعان به شگرف بودن و نیز راهنما بودن قرآن، [[ایمان]] میآورند واشاره به این که بعضی از طایفه جن نیز مانند انسانها [[مومن]] و صالح و برخی، [[کافر]] و فسادانگیزند. این سوره، بعضی از عقاید خرافی مردم درباره جن را مطرح میکند و به آنها پاسخ میدهد و این نکته را متذکر میشود که دعوت [[پیامبر اسلام]] (ص) برای طایفه جن و انس عمومیت دارد.<ref>برای تفصیل درباره جن نک: مقاله جن در کتاب قرآن پژوهی، نوشته بهاءالدین خرمشاهی، ص۵۹۰؛ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> | مضمون اصلی و عمده این سوره شرح داستان طایفهای از [[جن]] است که با استماع تلاوت [[قرآن]]، از نزول و فصاحت آن شگفت زده میشوند و با اذعان به شگرف بودن و نیز راهنما بودن قرآن، [[ایمان]] میآورند واشاره به این که بعضی از طایفه جن نیز مانند انسانها [[مومن]] و صالح و برخی، [[کافر]] و فسادانگیزند. این سوره، بعضی از عقاید خرافی مردم درباره جن را مطرح میکند و به آنها پاسخ میدهد و این نکته را متذکر میشود که دعوت [[پیامبر اسلام]] (ص) برای طایفه جن و انس عمومیت دارد.<ref>برای تفصیل درباره جن نک: مقاله جن در کتاب قرآن پژوهی، نوشته بهاءالدین خرمشاهی، ص۵۹۰؛ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹.</ref> | ||
{{سوره جن}} | {{سوره جن}} | ||
خط ۵۱: | خط ۵۲: | ||
* ابن عاشور، محمدطاهر، تفسیر التحریر و التنویر، معروف به تفسیر ابن عاشور، بیروت، موسسة التاريخ العربی، ۱۴۲۰ق. | * ابن عاشور، محمدطاهر، تفسیر التحریر و التنویر، معروف به تفسیر ابن عاشور، بیروت، موسسة التاريخ العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
* بحرانی، سید هاشم، البرهان، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | * بحرانی، سید هاشم، البرهان، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | ||
* رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۲ش. | |||
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: بیستونی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۹۰ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: بیستونی، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۹۰ش. |
ویرایش