پرش به محتوا

سوره جن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ دسامبر ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام = جن|کتابت = ۷۲|جزء = ۲۹|آیه = ۲۸|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۰|بعدی = [[سوره مزمل|مزمل]] |قبلی = [[سوره نوح|نوح]] |کلمه = ۲۸۶ |حرف =۱۱۰۹|تصویر=سوره جن.jpg}}
{{سوره||نام = جن|کتابت = ۷۲|جزء = ۲۹|آیه = ۲۸|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۰|بعدی = [[سوره مزمل|مزمل]] |قبلی = [[سوره نوح|نوح]] |کلمه = ۲۸۶ |حرف =۱۱۰۹|تصویر=سوره جن.jpg}}
'''سوره جن''' هفتاد و دومین سوره و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] [[قرآن]] که در [[جزء]] ۲۹ قرآن جای گرفته است. این سوره را به این مناسبت «‌جِنّ‌» می‌نامند که مضمون این سوره درباره [[جن]] است. این سوره، بعضی از عقاید خرافی مردم درباره جن را مطرح می‌کند و به آنها پاسخ می‌دهد و این نکته را متذکر می‌شود که دعوت [[پیامبر اسلام]] (ص) برای طایفه جن و انس عمومیت دارد. آیه ٢٦ و ٢٧ این سوره (عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ‌ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿﴾ إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا) را از دلایل عصمت پیامبران برشمرده‌اند.
'''سوره جن''' هفتاد و دومین سوره و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] [[قرآن]] که در [[جزء]] ۲۹ قرآن جای گرفته است. این سوره را به این مناسبت «‌جِنّ‌» می‌نامند که مضمون این سوره درباره [[جن]] است. این سوره، بعضی از عقاید خرافی مردم درباره جن را مطرح می‌کند و به آنها پاسخ می‌دهد و این نکته را متذکر می‌شود که دعوت [[پیامبر اسلام]] (ص) برای طایفه جن و انس عمومیت دارد. آیه ٢٦ و ٢٧ این سوره را از دلایل [[عصمت]] پیامبران برشمرده‌اند.


در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر(ص)]] نقل شده هر كس سوره جنّ را قرائت كند، خداوند به عدد هر جنّ و [[شیطان|شيطانى]] كه پیامبر اسلام را تصديق و يا تكذيب كرده [[ثواب]] بنده آزاد كردن به او عطا فرمايد.
در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر(ص)]] نقل شده هر كس سوره جنّ را قرائت كند، خداوند به عدد هر جنّ و [[شیطان|شيطانى]] كه پیامبر اسلام را تصديق و يا تكذيب كرده [[ثواب]] بنده آزاد كردن به او عطا فرمايد.
خط ۲۱: خط ۲۱:
جن، بنابر متون دین [[اسلام]]، موجودی اسرارآمیز است که مانند انسان دارای شعور، اختیار و [[تکلیف]] است که به اقتضای طبیعتش از حواس بشر پوشیده است و در شرایط عادی، قابل درک حسی نیست. بنابر برخی [[آیه|آیات]] و [[روایات]]، جن، آفریده شده از آتش و یا آمیخته‌ای از آتش  است و مانند انسان، مکلف بوده و هدف از خلقت او، همانند انسان، عبادت و بندگی خدا است. او در آخرت برانگیخته می‌شود و می‌تواند مطیع یا عاصی، [[مؤمن]] یا [[شرک|مشرک]] و… باشد. [[قرآن]] در ۲۲ آیه از جن یاد کرده است.
جن، بنابر متون دین [[اسلام]]، موجودی اسرارآمیز است که مانند انسان دارای شعور، اختیار و [[تکلیف]] است که به اقتضای طبیعتش از حواس بشر پوشیده است و در شرایط عادی، قابل درک حسی نیست. بنابر برخی [[آیه|آیات]] و [[روایات]]، جن، آفریده شده از آتش و یا آمیخته‌ای از آتش  است و مانند انسان، مکلف بوده و هدف از خلقت او، همانند انسان، عبادت و بندگی خدا است. او در آخرت برانگیخته می‌شود و می‌تواند مطیع یا عاصی، [[مؤمن]] یا [[شرک|مشرک]] و… باشد. [[قرآن]] در ۲۲ آیه از جن یاد کرده است.


==شأن نزول سوره==
==شأن نزول سوره==
مفسران‌ ماجرای‌ حضور گروهی‌ از جنّیان‌ و گوش‌ فرا دادن‌ آنان‌ به‌ تلاوت‌ [[پیامبر (ص)]] را که‌ در [[سوره احقاف]] (آیات ۲۹-۳۲) آمده‌ است‌ سبب‌ نزول‌ این‌ سوره‌ ذکر کرده‌اند.<ref>سیوطی، الدّر المنثور فی‌ التفسیر بالمأثور، ج۸، ص۲۷۵و۲۷۶</ref>
مفسران‌ ماجرای‌ حضور گروهی‌ از جنّیان‌ و گوش‌ فرا دادن‌ آنان‌ به‌ تلاوت‌ [[پیامبر (ص)]] را که‌ در [[سوره احقاف]] (آیات ۲۹-۳۲) آمده‌ است‌ سبب‌ نزول‌ این‌ سوره‌ ذکر کرده‌اند.<ref>سیوطی، الدّر المنثور فی‌ التفسیر بالمأثور، ج۸، ص۲۷۵و۲۷۶</ref>


==آیات مشهور==
==آیات مشهور==
* '''عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ‌ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا''' ﴿٢٦﴾ '''إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا''' ﴿٢٧﴾
===آیه عصمت پیامبران===
قرآن در این آیات یک قاعده را در مورد علم غیب بیان کرده ومی‌فرماید:«داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمى‌كند» و سپس به عنوان یک استثناء از این اصل کلی «پیامبر برگزیده» را می‌افزاید: «جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد، كه [در اين صورت‌] براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت.»
{{اصلی|آیه عصمت پیامبران}}
'''عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ‌ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا''' ﴿٢٦﴾ '''إِلَّا مَنِ ارْ‌تَضَىٰ مِن رَّ‌سُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَ‌صَدًا''' ﴿٢٧﴾


این آیات یکی از دلایل [[عصمت]] پیامبران است که با نیروی غیبی و امداد الهی و مراقبت [[فرشتگان]]، از لغزش‌ها و خطاها و از شر شیاطین [[جن]] و انس و وسوسه‌ها و آنچه اصالت [[وحی]] را خدشه دار می‌سازد، مصون و محفوظند.
قرآن در این آیات یک قاعده را در مورد علم غیب بیان کرده و می‌فرماید:«داناى نهان است، و كسى را بر غيب خود آگاه نمى‌كند» و سپس به عنوان یک استثناء از این اصل کلی «پیامبر برگزیده» را می‌افزاید: «جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد، كه [در اين صورت‌] براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت.»
 
این آیات یکی از دلایل [[عصمت]] پیامبران است که با نیروی غیبی و امداد الهی و مراقبت [[فرشتگان]]، از لغزش‌ها و خطاها و از شر شیاطین [[جن]] و انس و وسوسه‌ها و آنچه اصالت [[وحی]] را خدشه دار می‌سازد، مصون و محفوظند.{{مدرک}}


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
خط ۵۶: خط ۵۸:
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
* کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح للکفعمی، ،قم، محبین، ۱۴۲۳ق.
* کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح للکفعمی، ،قم، محبین، ۱۴۲۳ق.
*مجلسی، بحارالانوار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳‌ق.
* مجلسی، بحارالانوار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳‌ق.




کاربر ناشناس