حضانت: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[فقه]] اسلامی حضانت کودک تا زمانی  که پدر و مادر با هم زندگی می‌کنند، بر عهده هردوی آنها است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۳۰۹.</ref> در صورت جدایی پدر و مادر، حضانت فرزند چه پسر باشد و چه دختر تا دوسالگی برعهده مادر است؛<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۰۲.</ref> اما درخصوص حضانت پس از دو سالگی، میان [[فقیه|فقیهان]] اختلاف‌نظر هست. فقیهانی چون [[محقق حلی]] و [[علامه حلی]] بر این باورند که حضانت دختر تا هفت سالگی برعهده مادر باقی می‌ماند و از آن پس به پدر واگذار می‌شود؛ اما حضانت پسر پس از دوسالگی به پدر منتقل می‌شود.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۸۹؛علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۰۲.</ref>

برخی دیگر از فقیهان چون [[سیدابوالقاسم خوئی]] براین عقیده‌اند که حضانت کودک چه دختر باشد و چه پسر، تا هفت سالگی بر عهده مادر و پس از آن بر عهده پدر است.<ref>خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۸۵.</ref> قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]]، مطابق این دیدگاه فقهی تدوین شده است.<ref>نگاه کنید به منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۵.</ref> به گفته علامه حلی، [[شیخ مفید]] حضانت دختر را تا سن نُه‌سالگی برعهده مادر دانسته است.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۰۲.</ref>