حضانت: تفاوت میان نسخه‌ها

در قانون مدنی [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]]، از ماده ۱۱۶۸ تا ماده ۱۱۷۹ به مسئله حضانت کودک اختصاص یافته است.<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۳۲۴.</ref> این قانون براساس فقه امامیه تدوین شده است.<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۳۲۴.</ref> طبق ماده ۱۱۶۹ آن، در صورت جدایی والدین، سرپرستی کودک تا هفت‌سالگی بر عهده مادر و پس از آن بر عهده پدر است.<ref>کاتوزیان، حقوق مدنی خانواده، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۱۷۰.</ref> همچنین برپایه ماده ۱۱۷۳، در صورتی که حضانت  والدین، سلامت جسمی یا اخلاقی کودک را به خطر بیندازد، دادگاه باید حضانت کودک را به شخص صالح دیگری بسپارد.<ref>حجتی، مجموعه قوانین و مقررات خانواده، ۱۳۷۸ش، ص۵۸.</ref>