ملاقات با امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره ملاقات با [[امام زمان]] در روزگار [[غیبت کبری|غیبت کبریٰ]] دو دیدگاه وجود دارد. برخی ارتباط را ممکن دانسته‌اند و معتقدند اتفاق هم افتاده است. این دیدگاه از [[سید مرتضی]] (۳۵۵-۴۳۶ق) شروع شده و در بین متأخران شهرت یافته و افرادی چون [[شیخ طوسی]] (۳۸۵-۴۶۰ق)، [[کراجکی|کَراجُکی]] (قرن چهارم) و [[محدث نوری]] (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق) آن را مطرح کرده‌اند. سید مرتضی{{یادداشت|سید مرتضی: «نحن نجوّز ان یصل الیه کثیر من اولیائه و القائلین بامامته فینتفعون به: ما جایز می‌دانیم که گروه زیادی از اولیا و معتقدانِ به امامت ایشان شرفیاب محضرشان شوند و بهره گیرند» (سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ج۲، ص۲۹۷). او در تنزیه الانبیا، رساله غیبت شافی و المقنع این مسئله را ذکر کرده است. البته به نظر می‌رسد سید مرتضی و شیخ طوسی این نظر را به صورت احتمال مطرح کرده‌اند نه اینکه آن را قطعی بدانند (جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۷۷).}} ارتباط اولیای الهی با [[امام زمان(ع)]] را ممکن دانسته است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۷۳.</ref> گویا در آغاز، احتمال ارتباط مطرح بوده، ولی از زمان [[سید بن طاووس]] (م ۶۶۴) به بعد، با نقل داستان‌ها، قضیه یقینی شده است؛ گرچه برخی از داستان‌ها مربوط به قبل از این تاریخ می‌شود؛ مثلاً نخستین داستان مربوط به [[ابن قولویه|ابن‌قولِوَیْه]] (درگذشت: [[سال ۳۶۷ هجری قمری|۳۶۷ق]]) در سال ۳۳۹ق است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۷۳. رجوع کنید به: راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۷۵، ح۱۸.</ref> در برخی از [[حدیث|روایات]] برای دیدار با امام مهدی(عج) [[دعا|دعاها]] و اعمالی ذکر شده‌ است.<ref>برای مثال رجوع کنید به: سید بن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ص۱۸۴؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۲۸۷ و ۳۲۲.</ref> بسیاری از علما آثاری در این باره تألیف کرده‌اند<ref>نام این کتاب‌ها - که شمارشان بیش از سی جلد است - همراه نشانی فصل مربوطه، در کتاب دیدار در عصر غیبت، صفحه ۲۷-۲۹ آمده است (محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۵، ص۱۸۰، پاورقی۲).</ref> و گزارش‌های فراوانی نیز وجود دارد که می‌گویند برخی افراد امام زمان(ع) را دیده‌اند.<ref>رک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۵، ص۲۰۳-۲۵۵.</ref>

عده‌ای دیگر از علمای شیعه می‌گویند ارتباط با امام زمان(ع) در زمان غیبت کبری برای [[شیعیان]] وجود ندارد.<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی (ع)، ج۵، ص۱۷۹، «پژوهشی درباره رؤیت امام علیه السلام در روزگار غیبت کبری»؛ </ref>  یکی از مهم‌ترین دلایل مخالفان، آخرین [[توقیع]] امام زمان خطاب به [[علی بن محمد سمری|نائب چهارم]] است که در آن، مدعیان ملاقات را دروغگو و افترازننده خوانده است. کسانی که به‌روشنی این نظر را پذیرفته‌اند، [[محمد بن ابراهیم نعمانی]] (درگذشت ۳۶۰ق) در کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]]،<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۰.</ref> [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] (۱۰۰۷-۱۰۹۱ق) در کتاب [[کتاب الوافی|وافی]]<ref>فیض کاشانی، وافی، اصفهان، ج۲، ص۴۱۴-۴۱۶.</ref>، [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] (۱۱۵۶-۱۲۲۷ق) در رساله «حق المبین»<ref>کاشف الغطاء، «حق المبین»، ص ۸۷.</ref> هستند.