پرش به محتوا

ملاقات با امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Salvand
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Salvand
خط ۸۹: خط ۸۹:
گروهی از علمای شیعه بر این باورند که در زمان [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط با امام زمان(ع) برای [[شیعیان]] وجود ندارد و برابر دستور حضرت، مدعیِ دیدار را باید تکذیب کرد. کسانی که به‌روشنی این نظر را پذیرفته‌اند:
گروهی از علمای شیعه بر این باورند که در زمان [[غیبت کبری]]، امکان ارتباط با امام زمان(ع) برای [[شیعیان]] وجود ندارد و برابر دستور حضرت، مدعیِ دیدار را باید تکذیب کرد. کسانی که به‌روشنی این نظر را پذیرفته‌اند:


۱. [[محمد بن ابراهیم نعمانی]] در کتاب ''الغیبه''<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۰.</ref>
۱. [[محمد بن ابراهیم نعمانی]] در کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]]<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۰.</ref>


۲. [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در کتاب ''وافی''<ref>فیض کاشانی، وافی، مکتبة الامام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۱۴-۴۱۶.</ref>
۲. [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در کتاب [[کتاب الوافی|وافی]]<ref>فیض کاشانی، وافی، مکتبة الامام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۱۴-۴۱۶.</ref>


۳. [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] در رساله «حق المبین»<ref>کاشف الغطاء، «حق المبین»، ص ۸۷.</ref>
۳. [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] در رساله «حق المبین»<ref>کاشف الغطاء، «حق المبین»، ص ۸۷.</ref>


۴. [[شیخ مفید]].<ref>شیخ مفید، «المسائل العشرة فی الغیبة»، ص۸۲؛ همو، الرسالة الاولی فی الغیبة»، ص۱۲، مصنفات شیخ مفید، ج۷.</ref> ایشان امکان دیدار با حضرت را در غیبت کبری، بنابر [[روایات]]، مخصوص خادمان حضرت می‌داند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۴۵.</ref>
۴. [[شیخ مفید]].<ref>شیخ مفید، «المسائل العشرة فی الغیبة»، ص۸۲؛ همو، الرسالة الاولی فی الغیبة»، ص۱۲، مصنفات شیخ مفید، ج۷.</ref> او امکان دیدار با حضرت را در غیبت کبری، بنابر [[روایات]]، مخصوص خادمان حضرت می‌داند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۴۵.</ref>


====ادله دیدگاه دوم====
====ادله دیدگاه دوم====
*'''اول:توقیع علی‌بن‌محمد سمری'''
*'''اول:توقیع علی‌بن‌محمد سَمُری'''
بنابر منابع شیعی این [[توقیع]] شش روز پیش از مرگ [[علی بن محمد سمری|علی بن‌محمد سَمُری]] ـ آخرین نائب امام زمان ـ از سوی حضرت صادر شد. این توقیع را مهم‌ترین و معتبرترین دلیل بر نفی رؤیت و مشاهده امام زمان در دوران غیبت کبری دانسته‌اند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی، ص۴۵.</ref> شیخ صدوق در کمال الدین،<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ص۵۱۶.</ref> شیخ طوسی در الغیبه،<ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ص۳۹۵.</ref> شیخ طبرسی در اعلام الوری،<ref>طبرسی، اعلام الوری، ص۴۱۷.</ref> سید بن طاووس در ربیع الشیعه،<ref>قهپایی، مجمع الرجال، ج۷، ص۱۸۹، به نقل از: سید بن طاووس، ربیع الشیعه</ref> طبرسی در احتجاج،<ref>طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۷۸.</ref> اربلی در کشف الغمه،<ref>اربلی، کشف الغمه، ج۳، ص۳۲۰.</ref> مجلسی در بحارالانوار<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۶۱.</ref> و مرآة العقول،<ref>مجلسی، مرآة العقول، ج۴، ص۵۳.</ref> فیض کاشانی در نوادر الاخبار<ref>فیض کاشانی، نوادر الاخبار، ص۲۳۳.</ref> و حر عاملی در اثبات الهداة<ref>حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۶۹۳، ح۱۱۲.</ref> این توقیع را نقل کرده‌اند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۴۶.</ref>
{{نوشتار اصلی|توقیع علی بن محمد سمری}}
 
بنابر منابع شیعی این [[توقیع]] شش روز پیش از مرگ [[علی بن محمد سمری|علی بن‌محمد سَمُری]] ـ آخرین [[نواب اربعه|نائب]] امام زمان ـ از سوی حضرت صادر شد. این توقیع را مهم‌ترین و معتبرترین دلیل بر نفی رؤیت و مشاهده امام زمان در دوران غیبت کبری دانسته‌اند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی، ص۴۵.</ref> در این توقیع که منابع کهن شیعی آن را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۴۶. شیخ صدوق، کمال الدین، ص۵۱۶. شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ص۳۹۵. طبرسی، اعلام الوری، ص۴۱۷.سید بن طاووس، ربیع الشیعه، به نقل از: قهپایی، مجمع الرجال، ج۷، ص۱۸۹؛ طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۷۸؛ اربلی، کشف الغمه، ج۳، ص۳۲۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۶۱. مجلسی، مرآة العقول، ج۴، ص۵۳. فیض کاشانی، نوادر الاخبار، ص۲۳۳. حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۶۹۳، ح۱۱۲.</ref> آمده است:
شیخ صدوق می‌نویسد:
{{جعبه نقل قول|ابومحمد حسین بن احمد مکتب برای ما حدیث کرد: در سالی که شیخ علی بن محمد سمری، قدس الله روحه وفات کرد، در مدینه السلام بغداد بودم. چند روز پیش از مرگ وی نزد او رفتم. او توقیعی برای مردم بیرون آورد که نسخه آن چنین است:
{{جعبه نقل قول|ابومحمد حسین بن احمد مکتب برای ما حدیث کرد: در سالی که شیخ علی بن محمد سمری، قدس الله روحه وفات کرد، در مدینه السلام بغداد بودم. چند روز پیش از مرگ وی نزد او رفتم. او توقیعی برای مردم بیرون آورد که نسخه آن چنین است:
{{سخ}}به نام خداوند بخشنده مهربان. ای علی بن سمری! خداوند پاداش برادرانت را درباره تو بزرگ نماید. تو در فاصله شش روز می‌میری. کارهای خود را انجام بده و به هیچ‌کس وصیت نکن که پس از تو جانشینت باشد که غیبت دوم و تام واقع شده و ظهوری نیست، مگر به اذن خداوند و این اجازه پس از مدتی است طولانی که دل‌ها قسی و سخت شود و زمین از ستم پر گردد.. به زودی از شیعیان من خواهند آمد، کسانی که ادعای مشاهده و دیدن مرا بکنند. آگاه باشید هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعا کند که مرا دیده است، او دروغگوی افترازننده است. و نیست توان و نه نیرویی مگر از جانب خداوند بزرگ.<ref group="یادداشت"> بسم الله الرّحمن الرّحيم. يا علي بن محمد السمري! أعظم الله أجر اخوانك فيك، فانّك مَيّتٌ ما بينك و بين ستّه أيام، فاجمع أمرك و لا تُوصِ الی أحدٍ فيقوم مقامك بعد وفاتك، فقد وقعت الغيبه الثانیة [التّامّه] فلا ظهور الاّ بعد اذن الله تعالي ذكرُهُ و ذلك بعد طول الأمد و قسوه القلوب و امتلاءِ الأرضِ جوراً و سيأتي مِن شيعتي مَن يَدّعي المشاهده، ألا فمن ادّعی المشاهده قبل خروج السّفياني و الصّيحه فهو كذّابٌ مُفترٍ، و لا حول و لا قوّه الاّ بالله العليّ العظيم (شیخ صدوق، کمال الدین، ص۵۱۶).</ref>}}
{{سخ}}به نام خداوند بخشنده مهربان. ای علی بن سمری! خداوند پاداش برادرانت را درباره تو بزرگ نماید. تو در فاصله شش روز می‌میری. کارهای خود را انجام بده و به هیچ‌کس وصیت نکن که پس از تو جانشینت باشد که غیبت دوم و تام واقع شده و ظهوری نیست، مگر به اذن خداوند و این اجازه پس از مدتی است طولانی که دل‌ها قسی و سخت شود و زمین از ستم پر گردد.. به زودی از شیعیان من خواهند آمد، کسانی که ادعای مشاهده و دیدن مرا بکنند. آگاه باشید هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعا کند که مرا دیده است، او دروغگوی افترازننده است. و نیست توان و نه نیرویی مگر از جانب خداوند بزرگ.<ref group="یادداشت"> بسم الله الرّحمن الرّحيم. يا علي بن محمد السمري! أعظم الله أجر اخوانك فيك، فانّك مَيّتٌ ما بينك و بين ستّه أيام، فاجمع أمرك و لا تُوصِ الی أحدٍ فيقوم مقامك بعد وفاتك، فقد وقعت الغيبه الثانیة [التّامّه] فلا ظهور الاّ بعد اذن الله تعالي ذكرُهُ و ذلك بعد طول الأمد و قسوه القلوب و امتلاءِ الأرضِ جوراً و سيأتي مِن شيعتي مَن يَدّعي المشاهده، ألا فمن ادّعی المشاهده قبل خروج السّفياني و الصّيحه فهو كذّابٌ مُفترٍ، و لا حول و لا قوّه الاّ بالله العليّ العظيم (شیخ صدوق، کمال الدین، ص۵۱۶).</ref>}}
کاربر ناشناس