پرش به محتوا

سوره تکویر: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ ژوئن ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Abdollahi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام =  تکویر|کتابت = ۸۱|جزء = ۳۰|آیه = ۲۹|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۷|بعدی = [[سوره انفطار|انفطار]] |قبلی = [[سوره عبس|عبس]] |کلمه = ۱۰۴|حرف = ۴۳۴}}
{{سوره||نام =  تکویر|کتابت = ۸۱|جزء = ۳۰|آیه = ۲۹|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۷|بعدی = [[سوره انفطار|انفطار]] |قبلی = [[سوره عبس|عبس]] |کلمه = ۱۰۴|حرف = ۴۳۴}}
'''سوره تکویر''' از سوره‌های مکی قرآن کریم، هشتاد و یکمین سوره به ترتیب کتابت و هفتمین سوره به ترتیب نزول است. این سوره را تکویر می‌نامند زیرا در اولین [[آیه]] آن از تکویر (تاریک شدن خورشید) سخن به میان آمده‌است. سوره با توصیف [[قیامت]] آغاز می‌شود و از تغییراتی که در آستانه وقوع رستاخیز در جهان خلقت اتفاق می‌افتد و واقعه دیدار [[حضرت رسول(ص)]] با «رسول کریم» یعنی [[جبرئیل]]، سخن می‌گوید.
'''سوره تکویر'''، هشتادویکمین سوره [[قرآن]] به ترتیب کتابت و از [[سوره‌های مکی]] و مفصلات است. سوره تکویر با ۲۹ آیه در جزء سی‌ام قرآن قرار دارد. این سوره بیانگر نشانه‌های [[قیامت]] و دگرگونی‌های آن روز و همچنین عظمت قرآن و تأثیر آن است. [[پیامبر اسلام]] در ضمن حدیثی، سوره تکویر را جزء سوره‌هایی ذکر کرده است که ایشان را پیر کرد. آیه ۹ این سوره (سؤال از گناه دختران زنده به گورشده) از آیات مشهور این سوره است.
پیامبر اسلام در فضیلت قرائت سوره تکویر فرموده است: «کسی که سوره اذا الشمس کورت را بخواند خداوند او را از رسوایی در زمانی که نامه عملش گشوده می‌شود، حفظ می‌کند.»
 
==نام‌ها==
==نام‌ها==
علت نامگذاری این سوره به «تکویر»، بدین خاطر است که در نخستین آیۀ این سوره، اشاره به تاریک شدن خورشید (تکویر) شده است. «کُوِّرَت» فعل ماضی از مصدر «تکویر» است، بنابراین نام دیگر آن به همین جهت، «کُوِّرَت» است و این کلمه عینا در [[آیه]] اول آمده است.
علت نامگذاری این سوره به «تکویر»، بدین خاطر است که در نخستین آیۀ این سوره، اشاره به تاریک شدن خورشید (تکویر) شده است. «کُوِّرَت» فعل ماضی از مصدر «تکویر» است، بنابراین نام دیگر آن به همین جهت، «کُوِّرَت» است و این کلمه عینا در [[آیه]] اول آمده است.
کاربر ناشناس