پرش به محتوا

استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ مهٔ ۲۰۱۹
جز
جز (←‏نشانه‌های استدراج: ویریش جژئی)
خط ۷: خط ۷:
{{جعبه نقل قول| عنوان= '''توضیح استدراج توسط امام صادق(ع)'''| نقل‌قول= «هرگاه بنده‌ای گناه کند، اما در مقابل، نعمت او زیاد گردد و این نعمت، او را از استغفار باز دارد، (این استدراج است) و از آن‌جا که احتمالش را نمی‌دهد، غافلگیر می‌شود».{{سخ}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۵۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۰۰px| اندازه خط = ۱۴px| رنگ پس‌زمینه = #C9FFE5| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان= '''توضیح استدراج توسط امام صادق(ع)'''| نقل‌قول= «هرگاه بنده‌ای گناه کند، اما در مقابل، نعمت او زیاد گردد و این نعمت، او را از استغفار باز دارد، (این استدراج است) و از آن‌جا که احتمالش را نمی‌دهد، غافلگیر می‌شود».{{سخ}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۵۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۰۰px| اندازه خط = ۱۴px| رنگ پس‌زمینه = #C9FFE5| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


«استدراج» اصطلاحی است بر گرفته از [[قرآن]].<ref>معموری، «بررسی سنت استدراج در قرآن و میراث تفسیری»، ص۱۰۴.</ref> این واژه در لغت نزدیک‌شدن تدریجی به چیزی معنا می‌دهد؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۴۶.</ref> اما در فرهنگ اسلامی از سنت‌های الهی است، به این معنا که خداوند [[گناه|گناهکاران]] بی‌پروا را به‌تدریج گرفتار عذاب می‌کند؛ یعنی هرچه بیشتر گناه می‌کنند، نعمت‌های بیشتری به آنها می‌دهد و آنها بدین سبب بیشتر دچار غرور و غفلت می‌شوند و درنتیجه عذاب سخت‌تری خواهند داشت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳و۳۴.</ref>
«استدراج» اصطلاحی است بر گرفته از [[قرآن]].<ref>معموری، «بررسی سنت استدراج در قرآن و میراث تفسیری»، ص۱۰۴.</ref> این واژه در لغت نزدیک‌شدن تدریجی به چیزی معنا می‌دهد؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۴۶.</ref> اما در فرهنگ اسلامی از سنت‌های الهی است، به این معنا که خداوند [[گناه|گناهکاران]] بی‌پروا را به‌تدریج به عذاب گرفتار می‌کند؛ یعنی هرچه بیشتر گناه می‌کنند، نعمت‌های بیشتری به آنها می‌دهد و آنها بدین سبب بیشتر دچار غرور و غفلت می‌شوند و درنتیجه عذاب سخت‌تری خواهند داشت.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳و۳۴.</ref>


مفهوم استدراج در قرآن دو بار به صورت فعل «سَنَسْتَدْرِجُهُم» (به‌تدریج آنها را گرفتار می‌کنیم) به‌کار رفته است: یکی [[سوره اعراف]]، آیه ۱۸۲ و دیگری [[سوره قلم]]، آیه ۴۴. هر دو آیه هم درباره [[کافر|کافران]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۲.</ref> در آیه ۱۸۲ سوره اعراف چنین آمده است:‌ «آنها که آیات ما را تکذیب كردند، به‌تدریج از جایی كه نمی‌‏دانند، گرفتار مجازاتشان خواهيم كرد.»
مفهوم استدراج در قرآن دو بار به صورت فعل «سَنَسْتَدْرِجُهُم» (به‌تدریج آنها را گرفتار می‌کنیم) به‌کار رفته است: یکی [[سوره اعراف]]، آیه ۱۸۲ و دیگری [[سوره قلم]]، آیه ۴۴. هر دو آیه هم درباره [[کافر|کافران]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۲.</ref> در آیه ۱۸۲ سوره اعراف چنین آمده است:‌ «آنها که آیات ما را تکذیب كردند، به‌تدریج از جایی كه نمی‌‏دانند، گرفتار مجازاتشان خواهيم كرد.»
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶

ویرایش