استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

برپایه روایات گاهی رسیدن به نعمتی نشانه استدراج است. کلینی از امام صادق(ع) نقل کرده است کسی که گناه می‌کند، ولی خدا به او مهلت می‌دهد و باز او نعمت می‌دهد، به‌گونه‌ای که از استغفار غفلت می‌کند، دچار استدراج شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۵۲.</ref>

همچنین طبق حدیثی در کتاب کافی، شخصی به امام صادق می‌گوید: از خدا مال خواستم، به من عطا کرد، فرزند طلب کردم، به من فرزندی داد، از او خانه خواستم، به من داد. اکنون می‌ترسم که استجابت این دعاها به‌جهت استدراج بوده باشد. امام صادق پاسخ می‌دهد که اگر شکر این نعمت‌ها را به‌جا آوری، استدراج نیست.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۹۷.</ref>

فخرالدین رازی از مفسران و متکلمان اهل‌سنت در قرن ششم قمری، معتقد است توانایی افراد گناهکار بر انجام‌دادن کارهای خارق‌العاده، از باب استدراج است.<ref>فخرالدین رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۴۳۱.</ref>