Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۲۶
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[قرآن|قرآن کریم]] در دو [[سوره اعراف]] آیه ۱۸۲ و [[سوره قلم|قلم]] آیه ۴۴، از مشتقات کلمه استدراج استفاده کرده و معنایی شبیه به معنای لغوی را از آن قصد کرده است: «وَ الَّذینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ؛ و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمیدانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد».<ref>سوره اعراف، آیه۱۸۲.</ref> مفسران معتقدند بر طبق سنت استدراج، خداوند گناهکاران را سریع، گرفتار مجازات نمیکند، بلکه گاه درهای نعمت را به سوی آنها میگشاید، تا با غوطهور شدن هرچه بیشتر در نعمتهای خداوند، بیشتر در مسیر طغیان گام بردارند و در انتها مجازات شدیدتری شامل حال آنان گردد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰،ص۱۲۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۳۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳.</ref> | [[قرآن|قرآن کریم]] در دو [[سوره اعراف]] آیه ۱۸۲ و [[سوره قلم|قلم]] آیه ۴۴، از مشتقات کلمه استدراج استفاده کرده و معنایی شبیه به معنای لغوی را از آن قصد کرده است: «وَ الَّذینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ؛ و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمیدانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد».<ref>سوره اعراف، آیه۱۸۲.</ref> مفسران معتقدند بر طبق سنت استدراج، خداوند گناهکاران را سریع، گرفتار مجازات نمیکند، بلکه گاه درهای نعمت را به سوی آنها میگشاید، تا با غوطهور شدن هرچه بیشتر در نعمتهای خداوند، بیشتر در مسیر طغیان گام بردارند و در انتها مجازات شدیدتری شامل حال آنان گردد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰،ص۱۲۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۳۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳.</ref> | ||
برخی [[مفسران]] از مفهوم استدراج درباره [[گناه|گناهکاران]] چنین برداشت کردهاند که تأخیر کیفر الهی، دلیل بر درستی خود و یا ناتوانی پروردگار نیست و فراوانی نعمتها نشانه تقرب به خداوند نمیباشد؛ بلکه پیروزیها و نعمتها، مقدمه مجازات استدراجی پروردگار میباشد؛ خدا آنها را غرق در نعمت میکند و به آنها مهلت میدهد، اما سرانجام آنها را به عذابی خوار کننده مبتلا میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۴.</ref> | برخی [[مفسران]] از مفهوم استدراج درباره [[گناه|گناهکاران]] چنین برداشت کردهاند که تأخیر کیفر الهی، دلیل بر درستی خود و یا ناتوانی پروردگار نیست و فراوانی نعمتها نشانه [[تقرب]] به خداوند نمیباشد؛ بلکه پیروزیها و نعمتها، مقدمه مجازات استدراجی پروردگار میباشد؛ خدا آنها را غرق در نعمت میکند و به آنها مهلت میدهد، اما سرانجام آنها را به عذابی خوار کننده مبتلا میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۴.</ref> | ||
بعضی از محققان در فلسفه استدراج به این نکته اشاره دارند که به وسیله استدراج، حقیقت اخلاق و درون مشرکان و کافران بر مردم آشکار میشود.<ref>مصطفی بن حسنی، هکذا علمتنی الحیاة، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۶۱.</ref> | بعضی از محققان در فلسفه استدراج به این نکته اشاره دارند که به وسیله استدراج، حقیقت اخلاق و درون مشرکان و کافران بر مردم آشکار میشود.<ref>مصطفی بن حسنی، هکذا علمتنی الحیاة، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۶۱.</ref> |