سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر نظر مفسران شیعه و برخی از [[اهل سنت]]، [[آیه]] هشتم این سوره معروف به [[آیه اطعام]]، در شأن [[حضرت علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا(س)]]، [[حسنین(ع)]] و خادم آنان [[فضه]] نازل شده است. ایشان سه روز پیاپی به [[نذر|نذرشان]] بر [[روزه|روزه‌گرفتن]] این روزها وفا کردند و با اینکه خود گرسنه بودند، [[افطار|افطاری‌شان]] را به [[مسکین]] و [[یتیم]] و [[اسیر]] بخشیدند.  

در [[مکی و مدنی|مکی یا مدنی]] بودن این سوره اختلاف وجود دارد. به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، از [[مفسران]] معاصر [[شیعه]]، مفسران شیعه [[اتفاق نظر]] دارند که تمام این سوره یا دست کم آیاتی که درباره مقام ابرار و اعمال صالح آنهاست، در [[مدینه]] نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۲۸.</ref> قرطبی، از مفسران [[اهل سنت]] در قرن هفتم قمری، نیز بر آن است که مشهور علمای اهل سنت این سوره را مدنی دانسته‌اند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۱۱۷.</ref> با این حال برخی از مفسران اهل سنت، آن را مکی<ref>ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۰، ص۹۲؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰،‌ ص۷۳۹.</ref> و بعضی آیات نخستین سوره را مکی و از آیه هشتم تا آخر را مدنی دانسته‌اند.<ref>طبرانی، التفسیر الکبیر؛‌ تفسیر القرآن العظیم، ۲۰۰۸م، ج۶، ص۳۹۸.</ref>

* ششم: نعمت های بهشتی، آلوسی مفسر اهل سنت به نقل ازدیگران{{مدرک}}  گفته است: چون این سوره در شان وفضیلت پنج تن از آل پیامبر  نازل شده که حضرت فاطمه (س) نیز از آنان است از زنان بهشتی (حور العین) به احترام او نامی به میان نیامده است. (رَعايَةً لِحُرْمَةِ البَتُول وَ قُرَّةِ عَينِ الرَّسُول) <ref>الآلوسي، شهاب الدين، تفسير روح المعاني، ج15، ص170-174</ref>

* بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تحقیق: قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثة قم،  تهران، بنیاد بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.

* شیخ صدوق، محمد بن‌علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، قم، دار الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.

* شیخ صدوق، محمد بن‌علی، من لایحضره الفقیه، قم، انتشارات جامعه مدرسین، چاپ دوم، بی‌تا.

* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق و مقدمه محمد جواد بلاغی، تهران، انتشارات ناصر خسرو،  چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.

* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.