Automoderated users، دیوان‌سالاران، confirmed، مدیران رابط کاربری، movedable، مدیران، templateeditor
۶٬۴۶۰
ویرایش
سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها
درج الگوی درجه بندی
بدون خلاصۀ ویرایش |
(درج الگوی درجه بندی) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''سوره انسان''' یا '''هَلْ أَتَیٰ''' یا '''دَهْر''' هفتاد و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۹ جای دارد. سوره انسان درباره خلقت و هدایت انسان، اوصاف ابرار (نیکوکاران) و نعمت‌هایی که خداوند به آنان می‌دهد و همچنین اهمیت قرآن و [[مشیت]] پروردگار سخن می‌گوید. | '''سوره انسان''' یا '''هَلْ أَتَیٰ''' یا '''دَهْر''' هفتاد و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۹ جای دارد. سوره انسان درباره خلقت و هدایت انسان، اوصاف ابرار (نیکوکاران) و نعمت‌هایی که خداوند به آنان می‌دهد و همچنین اهمیت قرآن و [[مشیت]] پروردگار سخن می‌گوید. | ||
بنابر نظر مفسران شیعه و برخی از [[اهل سنت]]، [[آیه]] هشتم این سوره معروف به [[آیه اطعام]]، در شأن [[حضرت علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا(س)]]، [[حسنین(ع)]] و خادم آنان [[فضه]] نازل شده است. ایشان سه روز پیاپی به [[نذر|نذرشان]] بر [[روزه|روزه‌گرفتن]] این روزها وفا کردند و با اینکه خود گرسنه بودند، [[افطار|افطاری‌شان]] را به مسکین و [[یتیم]] و اسیر بخشیدند. | بنابر نظر مفسران شیعه و برخی از [[اهل سنت]]، [[آیه]] هشتم این سوره معروف به [[آیه اطعام]]، در شأن [[حضرت علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا(س)]]، [[حسنین(ع)]] و خادم آنان [[فضه]] نازل شده است. ایشان سه روز پیاپی به [[نذر|نذرشان]] بر [[روزه|روزه‌گرفتن]] این روزها وفا کردند و با اینکه خود گرسنه بودند، [[افطار|افطاری‌شان]] را به [[مسکین]] و [[یتیم]] و اسیر بخشیدند. | ||
از جمله پاداش‌هایی که برای [[تلاوت]] این سوره بیان شده، همنشینی با [[پیامبر(ص)]] در [[آخرت]] است. | از جمله پاداش‌هایی که برای [[تلاوت]] این سوره بیان شده، همنشینی با [[پیامبر(ص)]] در [[آخرت]] است. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ویژگی‌های نیکوکاران == | ==ویژگی‌های نیکوکاران == | ||
در [[سوره]] انسان (طی آیات ۷ـ۱۱)، پنج ویژگی در توصیف نیکوکاران (ابرار) بیان شده است: ۱. به [[نذر]] خویش وفا می‌کنند. ۲. از روزی که [[عذاب]] و گزند آن فراگیر است می‌هراسند. ۳. با اینکه به غذای خود نیازمندند آن را به بینوا و یتیم و اسیر می‌بخشند. ۴. این کار را تنها برای خشنودی [[خدا]] می‌کنند و توقع پاداش و سپاس از کسی ندارند. ۵. در روزی که عبوس و سهمگین است (یعنی روز قیامت)، از پروردگار خود هراس دارند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۵۱ـ۳۵۵.</ref> | در [[سوره]] انسان (طی آیات ۷ـ۱۱)، پنج ویژگی در توصیف نیکوکاران (ابرار) بیان شده است: ۱. به [[نذر]] خویش وفا می‌کنند. ۲. از روزی که [[عذاب]] و گزند آن فراگیر است می‌هراسند. ۳. با اینکه به غذای خود نیازمندند آن را به بینوا و [[یتیم]] و اسیر می‌بخشند. ۴. این کار را تنها برای خشنودی [[خدا]] می‌کنند و توقع پاداش و سپاس از کسی ندارند. ۵. در روزی که عبوس و سهمگین است (یعنی روز قیامت)، از پروردگار خود هراس دارند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۵۱ـ۳۵۵.</ref> | ||
==آیات مشهور== | ==آیات مشهور== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
ترجمه: و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می‌دهند. | ترجمه: و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می‌دهند. | ||
[[آیه]] هشتم [[سوره]] انسان (به همراه آیات قبل و بعد)، به [[آیه اطعام]] معروف است.<ref>ر.ک: روحانی نیا، فروغ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۶؛ انصاری، اهل البیت علیهم السلام، مجمع الفکر، ص۱۷۳. مظاهری، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ۱۳۷۸ش، ص۵۶؛ دیلمی، ارشاد القلوب، تهران، ج۲، ص۱۳۶؛ بشوی، «جایگاه اهل بیت(ع) در سوره دهر از منظر فریقین»، ص۶۸؛ «امام علی(ع) در پرسش‌های قرآنی»، ص۱۰۸.</ref> به گفته [[آیت الله مکارم شیرازی]]، علمای [[شیعه]] اتفاق نظر دارند این [[آیه]] به همراه آیاتی دیگر (هجده آیه از این سوره یا تمامی آن) درباره سه روز [[روزه|روزه‌گرفتنِ]] امام [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]]، [[حسنین (ع)|حسنین(ع)]] و [[فضه نوبیه|فضه]] نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۵.</ref> نقل شده است این افراد با اینکه گرسنه بودند، [[افطاری]] خود را به دنبال درخواست مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۶۷۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰، ص۷۴۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۱۲؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۳.</ref> [[حدیث|روایات]] بسیاری وجود دارد که این [[اسباب نزول|شأن نزول]] را بیان می‌کنند.<ref>نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۱۱و۶۱۲.</ref> آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به روایت [[ابن عباس]] درباره شأن و فضیلت [[اهل بیت(ع)]] از ۳۴ راوی اهل سنت که [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] در کتاب [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] نقل کرده است،<ref>نگاه کنید به: امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۱۵۵-۱۶۱.</ref> این روایت را در میان [[اهل سنت]]، مشهور بلکه [[متواتر]] شمرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۵.</ref> | [[آیه]] هشتم [[سوره]] انسان (به همراه آیات قبل و بعد)، به [[آیه اطعام]] معروف است.<ref>ر.ک: روحانی نیا، فروغ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۶؛ انصاری، اهل البیت علیهم السلام، مجمع الفکر، ص۱۷۳. مظاهری، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ۱۳۷۸ش، ص۵۶؛ دیلمی، ارشاد القلوب، تهران، ج۲، ص۱۳۶؛ بشوی، «جایگاه اهل بیت(ع) در سوره دهر از منظر فریقین»، ص۶۸؛ «امام علی(ع) در پرسش‌های قرآنی»، ص۱۰۸.</ref> به گفته [[آیت الله مکارم شیرازی]]، علمای [[شیعه]] اتفاق نظر دارند این [[آیه]] به همراه آیاتی دیگر (هجده آیه از این سوره یا تمامی آن) درباره سه روز [[روزه|روزه‌گرفتنِ]] امام [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]]، [[حسنین (ع)|حسنین(ع)]] و [[فضه نوبیه|فضه]] نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۵.</ref> نقل شده است این افراد با اینکه گرسنه بودند، [[افطاری]] خود را به دنبال درخواست [[مسکین]] و یتیم و اسیر بخشیدند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۶۷۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰، ص۷۴۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۱۲؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۳.</ref> [[حدیث|روایات]] بسیاری وجود دارد که این [[اسباب نزول|شأن نزول]] را بیان می‌کنند.<ref>نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۱۱و۶۱۲.</ref> آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به روایت [[ابن عباس]] درباره شأن و فضیلت [[اهل بیت(ع)]] از ۳۴ راوی اهل سنت که [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] در کتاب [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] نقل کرده است،<ref>نگاه کنید به: امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۱۵۵-۱۶۱.</ref> این روایت را در میان [[اهل سنت]]، مشهور بلکه [[متواتر]] شمرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۵.</ref> | ||
==آیات الاحکام== | ==آیات الاحکام== | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
[[de:Sure al-Insān]] | [[de:Sure al-Insān]] | ||
<onlyinclude>{{درجه‌بندی | |||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد | |||
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | |||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | |||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد | |||
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل | |||
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد | |||
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | |||
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | |||
| توضیحات = | |||
}}</onlyinclude> | |||
[[رده:سوره‌های مدنی]] | [[رده:سوره‌های مدنی]] | ||