میرزا محمد اخباری: تفاوت میان نسخه‌ها

==تقابل با اصولیان==

از آنجا که وی سلوک اخباری را در پیش گرفته بود، با فقها و مجتهدان اصولی از جمله [[شیخ جعفر کاشف الغطا|شیخ جعفر نجفی]]، [[سید علی طباطبایی]]، [[سید محمدباقر حجت‌الاسلام اصفهانی]] و [[محمدابراهیم کلباسی]]، سخت درگیر شد<ref>نک: تنکابنی‌، صص۱۷۸-۱۸۰</ref>.

فشار اصولیان سبب شد تا میرزا محمد، [[عراق]] را ترک گوید و راهی [[ایران]] شود. وی مدتی را در [[مشهد]] و دیگر شهرهای ایران گذراند و با استقبال دستگاه حکومتی فتحعلی شاه‌، مدت ۴ سال در [[تهران]] اقامت کرد<ref>شیروانی‌، همانجا</ref>. حضور او در تهران مصادف با شروع دوره اول جنگ‌های ایران و روسیه (<small>۱۲۱۸- ۱۲۲۸ق‌</small>) بوده است‌. وی در تمام این مدت مورد توجه و احترام شاه قاجار بود و روزگار را به تصنیف و تدریس می‌گذرانید و از آنجا که از او کراماتی در میان عامه شهرت یافت‌، به «صاحب الکرامات‌» ملقب شد<ref>ابراهیم‌، همانجا</ref>.

به هر تقدیر با فشار و سعایت رجال متنفذ، شاه‌قاجار دست از حمایت میرزامحمد برداشت و او را روانه عراق کرد<ref>نک: تنکابنی‌،همانجا</ref>. میرزا محمد پس از ترک تهران در [[کاظمین]] رحل اقامت افکند<ref>شیروانی‌، ۵۸۱</ref>. در این میان نقش علمای اصولی‌، به ویژه [[شیخ جعفر نجفی]] را که کتابی با عنوان [[کشف الغطاء عن معائب میرزا محمد عدو العلماء|کشف الغطاء]] در ذم میرزا محمد تصنیف کرد و برای شاه فرستاد، نباید نادیده گرفت‌<ref>خوانساری، ج۲، ص۲۰۲.</ref>.

او پس از اقامت در کاظمین باز از ابراز مخالفت علنی با اصولیان - چه در گفتار و چه در نوشتار - خودداری نکرد و همین امر سبب شد که حکم قتل او توسط علما و مجتهدان بنام آن زمان‌، همچون [[سیدمحمد مجاهد]]<ref>صنیع الدوله‌، ۳/۱۶۷</ref>، شیخ موسی‌، [[سید عبدالله شبر]] و [[شیخ اسدالله کاظمینی]]<ref>نک: معلم‌، ج۳، ص۹۴۳.</ref> صادر شود.

البته جنگ قدرتی که میان دو تن از عوامل حکومت عثمانی که داعیه حکمرانی [[بغداد]] را داشتند، یعنی اسعد پاشا که مصلحت خویش را در حمایت از میرزا محمد می‌دید، و داوود پاشا که در صدد جلب حمایت علمای اصولی و مجتهدان بود، بر آتش این اختلاف دامن زد.<ref>نک: سپهر، ج۱، ص۸۳.</ref>.