Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←منابع) |
جز (←آثار) |
||
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
'''خطی''' | '''خطی''' | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
# | #اصول دین و فروع آن، رسالهای است در عقاید که مؤلف در آن به استدلال نپرداخته است. با توجه به وجود دو تحریر فارسی و عربی از این کتاب، احتمال میرود که میرزا محمد، این کتاب را به دو زبان فارسی وعربی نگاشته باشد<ref>نک: منزوی، خطی، ج۲، ص۸۸۷.</ref>. | ||
# | #تحفه امین، یا درثمین. این رساله در پاسخ ۱۲ پرسش [[محمد امین خان همدانی]] نوشته شده است<ref>همان، ج۲، ص۹۴۱.</ref>. | ||
#تحفه جهانبانی، این کتاب به فارسی و در اثبات امامت [[علی (ع) |حضرت علی (ع)]] به استناد ادله عقلی و نقلی است و مباحثی دیگر در [[اصول دین]] را شامل میشود. مؤلف این اثر را به [[محمدعلی میرزا]] پسر فتحعلی شاه قاجار اهدا کرده است<ref>همان، ج۲، صص۹۰۸ - ۹۰۹.</ref>. | #تحفه جهانبانی، این کتاب به فارسی و در اثبات امامت [[علی (ع) |حضرت علی (ع)]] به استناد ادله عقلی و نقلی است و مباحثی دیگر در [[اصول دین]] را شامل میشود. مؤلف این اثر را به [[محمدعلی میرزا]] پسر فتحعلی شاه قاجار اهدا کرده است<ref>همان، ج۲، صص۹۰۸ - ۹۰۹.</ref>. | ||
# | #تحفه لاریه، که در نسخهها به نامهای لاریه<ref>همان، ج۲، ص۹۱۱.</ref> و مختصر لاریه<ref>همو، خطی مشترک، ج۲، ص۱۰۵۷.</ref> نیز آمده است. | ||
# | #حجر ملقم، در تاریخ پیدایش روش اجتهاد و عمل به اخبار و اثبات امامت به روش اخباری که در آن ۱۲ دلیل عقلی و نقلی برای ابطال اجتهاد نیز اقامه شده است<ref>همو، خطی، ج۲، ص۹۳۳.</ref>. | ||
# | #حرمه التنباک و القهوة، این کتاب مجموعهای از احادیث و روایتهاست که مؤلف در اثبات حرمت استعمال تنباکو و نوشیدن قهوه به آنها استناد کرده است<ref>برای نسخه خطی آن، نک: مرعشی، ج۱۵، صص۶۳ - ۶۴.</ref>. | ||
# | #ذخیره الالباب و بغیة الاصحاب، در ۲۳ باب که در آن دانشهای گوناگون را در دایرهها و جدولهایی همانند کتاب دیگرش دوائر العلوم آورده است. باب اول این کتاب درباره حروف و باب آخر آن شامل مباحثی از فقه است<ref>نک: آقابزرگ، ج۱۰، ص۱۴.</ref>. | ||
# | #رساله در رد عقاید صوفیه<ref>مرکزی، ج۱۰، ص۱۶۸۵.</ref>. | ||
# | #رساله در رد وحدت وجود و توجه صوفیان در نماز و دعا به مرشد<ref>همان، ج۱۰، ص۱۶۸۶.</ref>. | ||
# | #رساله شهادت بر ولایت در اذان، که در پاسخ پرسش فتحعلیشاه در خصوص شهادت بر ولایت به هنگام اذان نوشته شده است<ref>شورا، ج۱۰، صص۷۲- ۷۳.</ref>. | ||
# | #فلاح المؤمن و صلاح الامین، در سند دعای «الحرز الیمانی» ، معروف به [[دعای سیفی|دعای «سیفی »]] که مؤلف آن را به نام سید محمدخان بن میرزا معصوم خان طباطبایی تألیف کرده، و دارای ۵ فصل و یک خاتمه است<ref>نک: آقابزرگ، ج۱۲، ص۲۰۹.</ref>. | ||
# | #شمس الحقیقة، در تعالیم اخباریه که در ۳۴ «شمس» تألیف شده است<ref>نک: همو، ج۱۴، ص۲۲۱.</ref>. | ||
# | #ضیاء المتقین، در رد اصولیه که مؤلف آن را در ۱۲۲۸ق در [[کاظمین|کاظمین]] نوشته است<ref>آستان، ۳۹۱؛ نیز نک: معلم، ج۳، ص۹۳۸.</ref>. | ||
# | #قبسه العجول و منبهه الفحول (یا منیه الفحول) ، به زبان فارسی که در اخبار و اصول و رد بر عقاید اصولیه نوشته شده، و تألیف آن در پاسخ سؤال [[بحرالعلوم|سید بحرالعلوم]] بوده است<ref>نک: آقابزرگ، ج۱۷، صص۳۵-۳۶؛ آستان، ص۴۴۱</ref>. | ||
# | #القسوره، در بیان اعتراضهایی بر مجتهدان که مؤلف، آن را برای [[میرزای قمی|میرزای قمی]] فرستاده، و میرزا نیز کتابی در رد آن نوشته بوده است<ref>نک: آقابزرگ، ج۱۷، ص۸۳.</ref>. | ||
# | #قلع الاساس، در رد اساس الاصول، که نام دیگر آن معاول العقول فی قلع اساس الاصول است<ref>همو، ج۱۷، ص۱۶۶.</ref>. | ||
# | #المبین و النهج المستبین، در فضایل [[بنی هاشم|بنیهاشم]] و [[امامان شیعه|ائمه طاهرین (ع)]] و پارهای از مطالب مربوط به فقهای سبعه و امامان چهارگانه اهل سنت و [[عشره مبشره|عشره مبشره]] که بیشتر روایتهای آن از منابع [[اهل سنت]] گرفته شده، و از آثار [[شیعه|شیعه]] کمتر روایت شده است<ref>مرعشی، ج۵، صص۲۵۴- ۲۵۵، ج۹، ص۷۰.</ref>. | ||
# | #معراج التوحید و الدر الفرید، در اسماء صفات و صحت حمل و اطلاق آنها بر ذات الهی که با استناد به اخبار و [[حدیث|احادیث]] نوشته شده است<ref>نک: همو، ج۸، ص۳۳۴.</ref>. | ||
# | #میزان التمییز فی العلم العزیز، شامل مباحثی از علم کلام و عرفان که الحجه البالغه نیز نامیده شده است<ref>منزوی، همان، ج۲، ص۱۴۳۳.</ref>. | ||
# | #المیزان لمعرفه الفرقان، در پاسخ سؤال شیخ عبدالله ابن شیخ مبارک بن علی بن حمیدان که در آن به ادله علمای اخباری در خصوص چگونگی قرائت [[تسبیحات|تسبیحات]] اشاره میشود<ref>نک: آقابزرگ، ج۲۳، ص۳۱۷.</ref>. | ||
# | #ومضة النور. مؤلف در این کتاب در تطبیق اسماء الله و اسماء ائمه (ع) کوشیده، و اَشکالی رسم کرده است. مثنوی فارسی «مثلث الاسماء الحسنی» از میرزا محمد نیز در این کتاب آمده است<ref>شورا، ج۹، صص۵۸۴ -۵۸۶.</ref>. | ||
# | #مجالی المجالی، در رد بر [[ملاعلی نوری]] که تألیف آن در ۱۲۲۱ق به اتمام رسیده است. یکی از شاگردان میرزا محمد به نام [[محمدابراهیم بن علی طبسی|محمد ابراهیم بن علی طبسی]]، این کتاب را به نام مرآت آگاهی یا آیینه شاهی به فارسی ترجمه کرده که نسخه اصلی آن باقی است<ref>نک: معلم، ج۳، ص۹۴۰، برای اطلاع از دیگر آثار وی، نیز نک: ج۳، صص۹۳۵-۹۴۰.</ref>. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||