Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۱۷۹
ویرایش
جز (←انگیزه نگارش) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== درباره مولف == | == درباره مولف == | ||
{{اصلی|فضل بن حسن طبرسی}} | {{اصلی|فضل بن حسن طبرسی}} | ||
مفسر، متکلم و فقیه شیعی، امین الاسلام ابوعلی [[فضل بن حسن طبرسی]] (درگذشت [[سال ۵۴۸ هجری قمری|۵۴۸ق]])، از عالمان بزرگ قرن ۶ق. است که اکثر شرح حال نگاران، درباره مقام علمی و جایگاه بلند او سخن گفتهاند و او را به خوبی و آراستگی ستودهاند. درباره زادگاه او اختلاف است که اهل [[طبرستان]] [[مازندران]] است یا طَبرِس، مُعرّب [[تَفرش]]، از شهرهای نزدیک [[قم]] و [[ساوه]]. در هر صورت، شخصیت علمی و فکری طبرسی در [[مشهد]] و [[سبزوار]] تکوین یافت، و در همان جا به تدریس و تعلیم و نشر افکار پرداخت و در نهایت دیده از جهان فرو بست. مدفن وی در مشهد رضوی در نزدیکی [[حرم امام رضا(ع)]] است. خیابانی که وی در آن دفن است به نام او طبرسی نامگذاری شده است.<ref>ایازی، شناخت نامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۳۹.</ref> | مفسر، متکلم و فقیه شیعی، امین الاسلام ابوعلی [[فضل بن حسن طبرسی]] (درگذشت [[سال ۵۴۸ هجری قمری|۵۴۸ق]])، از عالمان بزرگ قرن ۶ق. است که اکثر شرح حال نگاران، درباره مقام علمی و جایگاه بلند او سخن گفتهاند و او را به خوبی و آراستگی ستودهاند. درباره زادگاه او اختلاف است که اهل [[طبرستان]] [[مازندران]] است یا طَبرِس، مُعرّب [[تَفرش]]، از شهرهای نزدیک [[قم]] و [[ساوه]]. در هر صورت، شخصیت علمی و فکری طبرسی در [[مشهد]] و [[سبزوار]] تکوین یافت، و در همان جا به تدریس و تعلیم و نشر افکار پرداخت و در نهایت دیده از جهان فرو بست. مدفن وی در مشهد رضوی در نزدیکی [[حرم امام رضا(ع)]] است. خیابانی که وی در آن دفن است به نام او طبرسی نامگذاری شده است.<ref>ایازی، شناخت نامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۳۹.</ref> | ||
خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
این داستان را نخستین بار [[میرزا عبدالله افندی]] در [[ریاض العلماء]] نقل کرده است<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج ۴، ص ۳۵۷.</ref> با توجه به این که طبرسی عالم قرن ششم است و افندی از علمای قرن دوازدهم است این داستان نیاز به سند دارد ولی افندی این داستان را بدون سند و به عنوان «مشهور بین خاص و عام» نقل کرده است. [[محدث نوری]] نیز تصریح دارد که این داستان در هیچ منبعی قبل از ریاض العلماء نقل نشده است.<ref>محدث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۰.</ref> | این داستان را نخستین بار [[میرزا عبدالله افندی]] در [[ریاض العلماء]] نقل کرده است<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج ۴، ص ۳۵۷.</ref> با توجه به این که طبرسی عالم قرن ششم است و افندی از علمای قرن دوازدهم است این داستان نیاز به سند دارد ولی افندی این داستان را بدون سند و به عنوان «مشهور بین خاص و عام» نقل کرده است. [[محدث نوری]] نیز تصریح دارد که این داستان در هیچ منبعی قبل از ریاض العلماء نقل نشده است.<ref>محدث نوری، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۰.</ref> | ||
[[پرونده:نسخه خطی مجمعالبیان به سال لعلومالقرآن به سال ۱۰۷۷قمری.png|بندانگشتی|نسخه خطی مجمع البیان، سوره فلق و ناس(کتابت در سال ۱۰۷۷ق)]] | |||
== معرفی تفسیر == | == معرفی تفسیر == | ||
مجمع البیان شامل مباحثی چون: قرائت، اعراب، لغات، بیان مشکلات، ذکر موارد معانی و بیان، [[شأن نزول]] [[آیه|آیات]]، اخبار وارده در آیات و شرح و تبیین قصص و حکایات است. این تفسیر بسیار متاثر از [[التبیان فی تفسیر القرآن|تبیان]] [[شیخ طوسی]] است، با این تفاوت که طبرسی با تقسیمبندی مباحث، زمینه استفاده بهتر و گزینش آسانتر استفادهکننده را فراهم ساخته است. کسانی که به هر قسمت از تفسیر، علاقمند باشند، میتوانند بهراحتی به همان قسمت از ادبیات، قرائت و تفسیر مراجعه کنند. مجمع البیان به بحثهای موضوعی نمیپردازد و نظریات مفسران [[اهل سنت]] را نقل و با روش عالمانه نقد میکند.<ref>ایازی، شناخت نامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۴۰.</ref> | مجمع البیان شامل مباحثی چون: قرائت، اعراب، لغات، بیان مشکلات، ذکر موارد معانی و بیان، [[شأن نزول]] [[آیه|آیات]]، اخبار وارده در آیات و شرح و تبیین قصص و حکایات است. این تفسیر بسیار متاثر از [[التبیان فی تفسیر القرآن|تبیان]] [[شیخ طوسی]] است، با این تفاوت که طبرسی با تقسیمبندی مباحث، زمینه استفاده بهتر و گزینش آسانتر استفادهکننده را فراهم ساخته است. کسانی که به هر قسمت از تفسیر، علاقمند باشند، میتوانند بهراحتی به همان قسمت از ادبیات، قرائت و تفسیر مراجعه کنند. مجمع البیان به بحثهای موضوعی نمیپردازد و نظریات مفسران [[اهل سنت]] را نقل و با روش عالمانه نقد میکند.<ref>ایازی، شناخت نامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۴۰.</ref> |