مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←معرفی تفسیر: افزایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←معرفی تفسیر: افزایش) |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
گفته شده مبحث تناسب آیات در این تفسیر از ویژگی‌های بارز مجمع است و به این ترتیب، نظم و پیوند نامعلوم و یا دیریاب آیات نسبت به یکدیگر آشکار می‌شود و طبرسی از نادر [[:رده:مفسران شیعه|مفسران شیعی]] است که به علم مناسبات توجه کرده است.<ref>ایازی، شناخت نامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۴۰.</ref>نقل قو ل های متعدد وعدم انتخاب یا ترجیح مصداقی معین ازآنها یکی دیگر ازویژگی های این تفسیر است{{مدرک}} | گفته شده مبحث تناسب آیات در این تفسیر از ویژگی‌های بارز مجمع است و به این ترتیب، نظم و پیوند نامعلوم و یا دیریاب آیات نسبت به یکدیگر آشکار می‌شود و طبرسی از نادر [[:رده:مفسران شیعه|مفسران شیعی]] است که به علم مناسبات توجه کرده است.<ref>ایازی، شناخت نامه تفاسیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۴۰.</ref>نقل قو ل های متعدد وعدم انتخاب یا ترجیح مصداقی معین ازآنها یکی دیگر ازویژگی های این تفسیر است{{مدرک}} | ||
==نگاهی به محتوا== | |||
طبرسی در مقدمه کتابش مطالبی را تحت عنوان فنون هفتگانه به منظور مقدماتی برای فهم علوم قرآن یادآورشده که فن اولش درباره تعداد آیات قرآن و فائده شناخت آنهاست. طبرسی نظر کوفیان را درتعداد آیات قرآن صحیح‌ترین عدد و سند این قول را برترین سند دانسته است زیرا این نظر از امیرالمؤمنین (ع) گرفته شده است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۶.</ref> | |||
== روش و گرایش تفسیری== | == روش و گرایش تفسیری== | ||