امام علی(ع) از نگاه غیرمسلمانان: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Dayyani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''امام علی(ع) از نگاه نامسلمانان''' | '''امام علی(ع) از نگاه نامسلمانان'''، این مقاله به دیدگاه صاحب نظران غیر [[مسلمان]] درباره شخصیت، جایگاه و فضلیت های اخلاقی و انسانی [[امام علی(ع)]] اشاره دارد. | ||
== جرج جرداق == | == جرج جرداق == | ||
[[جرج جرداق]]: | [[جرج جرداق]]: | ||
:اگر | :اگر بزرگانمان را به دور از فضای تقلیدی که در آن، شخصیتها و تاریخمان را تحلیل می کنیم، بشناسیم، خواهیم دید که [[علی بن ابی طالب]] از نوادر آنان است؛ آنان که محور عظمت و بزرگیشان '''ایمان کامل به کرامت انسان و حق مقدس او برای زندگی آزاد و ارجمند''' است و می دانند انسان همواره در تحول است و جمود و واپسگرایی و درنگ در موقعیتی از موقعیتهای گذشته یا حال، چیزی جز بانگ مرگ و دلیل نابودی نیست. بین بزرگان تاریخ، کسانی که بذر این قاعده اساسی تحول را در خرد تو بپاشند و در جانت بیفکنند، بسیار اندکاند و گویی علی این قاعده را از زبان طبیعت و دل زندگی بیرون کشیده است که: «'''فرزندانتان را بر اخلاق خویش نپرورانید؛ زیرا آنان برای روزگاری غیر از روزگار شما آفریده شده اند.'''»<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج1-2، ص21.</ref> | ||
:در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که نهال این قاعده بزرگ را که بر همه روشهای انسانی برتری دارد و با هر نشاطی و هر کاری همراه است، در خرد و جان تو بکارند که: «'''هر کس دو روزش همگون باشد، زیان دیده است'''.» علی بن ابی طالب با این سخن جز این نمی گوید که: زیان دامنگیر جمعی نمی شود، مگر آن گاه که حال و گذشتهشان همگون باشد و بهرهمندی در آن است که امروزشان بهتر از دیروزشان باشد، و چنین چیزی فراچنگ نمی آید ممگر با همگامی با روند ناآرام و بی سکون زندگی! واقعاً بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که در خرد و جان تو بذر قوانین عدالت هستی را که از خود می جوشد و بر خود می ایستد، این گونه بپاشند و آن را به نبوغ خویش کشف کنند که: «'''هرکش زشتخوست، خویش را آزار می دهد'''.» بین بزرگان تاریخ واقعاً کماند کسانی که بفهمند، زندگی کنند و بگویند: «'''هر انسانی در آفرینش مانند توست'''» و «'''همه مردم برابرند'''.»<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج1-2، ص21.</ref> | :در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که نهال این قاعده بزرگ را که بر همه روشهای انسانی برتری دارد و با هر نشاطی و هر کاری همراه است، در خرد و جان تو بکارند که: «'''هر کس دو روزش همگون باشد، زیان دیده است'''.» علی بن ابی طالب با این سخن جز این نمی گوید که: زیان دامنگیر جمعی نمی شود، مگر آن گاه که حال و گذشتهشان همگون باشد و بهرهمندی در آن است که امروزشان بهتر از دیروزشان باشد، و چنین چیزی فراچنگ نمی آید ممگر با همگامی با روند ناآرام و بی سکون زندگی! واقعاً بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که در خرد و جان تو بذر قوانین عدالت هستی را که از خود می جوشد و بر خود می ایستد، این گونه بپاشند و آن را به نبوغ خویش کشف کنند که: «'''هرکش زشتخوست، خویش را آزار می دهد'''.» بین بزرگان تاریخ واقعاً کماند کسانی که بفهمند، زندگی کنند و بگویند: «'''هر انسانی در آفرینش مانند توست'''» و «'''همه مردم برابرند'''.»<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج1-2، ص21.</ref> | ||
:در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که بدانند: «احتکار جرم است» و «هیچ نیازمندی گرسنه نمی شود، مگر به خاطر بهره مندیِ برخوردار» و «گناهی که هرگز بخشوده نمی شود، ستم بندگان بر یکدیگر است» و آنگاه بر پایه این فهم ارجمند، قانون وضع کنند و برنامه ریزی کنند.<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج1-2، ص21-22.</ref> | :در بین بزرگان تاریخ، اندکاند کسانی که بدانند: «احتکار جرم است» و «هیچ نیازمندی گرسنه نمی شود، مگر به خاطر بهره مندیِ برخوردار» و «گناهی که هرگز بخشوده نمی شود، ستم بندگان بر یکدیگر است» و آنگاه بر پایه این فهم ارجمند، قانون وضع کنند و برنامه ریزی کنند.<ref>جرداق، امام علی(ع) صدای عدالت انسانی، ترجمه محمد علی سلطانی، ج1-2، ص21-22.</ref> |