سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره فضیلت [[تلاوت]] این سوره، در [[روایات]] آمده است هر کس این سوره را بخواند، خدا در روز قیامت او را از نوشیدنی پاک و خالصی که دست کسی به آن نرسیده سیراب می‌کند. همچنین نقل شده است هر کس آن را در [[نماز|نمازهایش]] بخواند، از آتش [[دوزخ]] در امان خواهد. آیات پایانی سوره مطففین که درباره ابرار (نیکوکاران) سخن می‌کند، از جمله آیاتی است که بر [[حرم حضرت عباس|ضریح حضرت عباس]] نقش بسته است.

[[پرونده:بخشی از سوره مطففین به خط ریحان اثر عبدالله هروی.jpg|بندانگشتی|آیات ابتدایی سوره مطففین، بخشی از یک قرآن به خط ریحان در کتابخانه آستان قدس رضوی، ۸۴۵ق]]

سوره مطففین آخرین سوره از [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]] هشتاد و ششمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، هشتاد و سومین سوره است و در [[جزء قرآن|جزء]] سی‌ام قرآن جای دارد.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۶۷.</ref>

سوره مطففین ۳۶ آیه، ۱۶۹ کلمه و ۷۵۱ حرف دارد. این سوره جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفصَّلات]] (دارای آیات کوتاه) است.<ref> دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۲.</ref>

آیات اول تا سوم این سوره، [[احکام|حکم فقهی]] کم‌فروشی و ندادن حقوق مردم در معاملات را بیان می‌کند و می‌گوید این کار، [[حرام]] و از [[گناهان کبیره|گناهان بزرگ]] است. این سوره با توصیف [[معاد]] و اوضاع رستاخیز و جهان [[آخرت]] و با معرفی دو گروه یعنی گروه ابرار و مُقَربان و گروه فاجران و مجرمان به لبخندهای تمسخرآمیز [[کفر|کافران]] به [[ایمان|مؤمنان]] در این جهان اشاره می‌کند و می‌گوید در روز قیامت، مؤمنان به کافران می‌خندند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۲.</ref>

درباره [[شأن نزول]] سوره مطففین در کتاب [[تفسیر نمونه]] آمده است: [[ابن عباس]] می‌گوید هنگامی که [[پیامبر(ص)]] وارد مدینه شد، بسیاری از مردم سخت به کم‌فروشی گرفتار بودند. خداوند این آیات را نازل کرد و آنان پذیرفتند و کم‌فروشی را ترک کردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۲۴۴.</ref> در کتاب [[مجمع البیان]] نیز آمده است مردی به نام ابوجهینه در [[مدینه]] زندگی می‌کرد که دو پیمانه داشت: یکی کوچک و دیگری بزرگ. به هنگام خریدن از پیمانه بزرگ استفاده می‌کرد و به هنگام فروش از پیمانه کوچک.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۸۷.</ref>

در آیه ۱۲ آمده است جز آدم تجاوزپيشه و گناهكار، [[قیامت]] را [[دروغ]] نمی‌پندارد. [[علامه طباطبایی]] در [[المیزان]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌نویسد: معلوم می‌شود یگانه مانعی که انسان را از گناه باز می‌دارد، ایمان به برانگیخته شدن در روز قیامت است و کسی که در شهوات فرو رفته و دلش گناه‌دوست شده، حاضر نیست هیچ مانعی را در کارش بپذیرد؛ در نتیجه گناه بسیار، او را به این نقطه می‌کشاند که منکر قیامت شود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۲۳۳.</ref>

در تفسیر [[مجمع البیان]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره مطففین از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است، هر کس این سوره را بخواند، [[خدا]] در روز [[قیامت]] او را از نوشیدنی پاک و خالصی که دست کسی به آن نرسیده سیراب می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۸۵.</ref> همچنین در [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق(ع)]] آمده است هر کس در [[نماز|نمازهای]] واجب سوره مطففین را بخواند، خداوند امنیت از [[عذاب]] [[دوزخ]] را در قیامت به او عطا می‌کند، نه آتش دوزخ او را می‌بیند و نه او آتش دوزخ را.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۲۴۱‍.</ref> در [[تفسیر البرهان]] نیز از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است سوره مطففین را بر هر چیزی بخوانند از شر و آفت حشرات روی زمین در امان خواهند بود.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۰۳.</ref>

* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.

* بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تحقیق: قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثة قم، چ۱، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.

* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه محمدجواد بلاغی، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چچاپ سوم، ۱۳۷۲ش.

* مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.