پرش به محتوا

نشوز: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
===نشانه‌های نشوز در زن===
===نشانه‌های نشوز در زن===
*عدم تمکین؛ یعنی عدم پاسخ دادن زن به خواسته‌های مشروع جنسی همسر خود.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۵۲۴؛ صافی گلپایگانی، هدایةالعباد، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>
*عدم تمکین؛ یعنی عدم پاسخ دادن زن به خواسته‌های مشروع جنسی همسر خود.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۵۲۴؛ صافی گلپایگانی، هدایةالعباد، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>
*ابراز بى‌علاقه‌گى و انزجار به شوهر و ترش‌رویی کردن با او.<ref>شهید اول، لمعة دمشقیة، دارالفکر، ص۱۷۴.</ref>
*ابراز بی‌علاقه‌گی و انزجار به شوهر و ترش‌رویی کردن با او.<ref>شهید اول، لمعة دمشقیة، دارالفکر، ص۱۷۴.</ref>
*برطرف نکردن چیزهایی که موجب تنفر بوده و با تمتع و لذت بردن از او ناسازگار باشد. مثلاً شوهرش از او رعایت نظافت و آراستگی ظاهری بخواهد و او نسبت به خواسته شوهر بی اعتنا باشد.<ref>امام خینی، تحریر‌الوسیله، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref>
*برطرف نکردن چیزهایی که موجب تنفر بوده و با تمتع و لذت بردن از او ناسازگار باشد. مثلاً شوهرش از او رعایت نظافت و آراستگی ظاهری بخواهد و او نسبت به خواسته شوهر بی اعتنا باشد.<ref>امام خینی، تحریر‌الوسیله، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref>
*بگويد: «من شخص ديگرى را مى‌خواستم، و از تو خوشم نمى‌آيد» و كراراً از همان اوايل ازدواج درخواست طلاق كند.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۷.</ref>
*بگوید: «من شخص دیگری را می‌خواستم، و از تو خوشم نمی‌آید» و كراراً از همان اوایل ازدواج درخواست طلاق كند.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۷.</ref>
*رفت و آمدها و تلفن‌هاى ديگران به منزل را كه در غياب شوهر انجام شده، از او كتمان نمايد.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۷.</ref>
*رفت و آمدها و تلفن‌های دیگران به منزل را كه در غیاب شوهر انجام شده، از او كتمان نماید.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۷.</ref>
*خروج از منزل بدون اجازه و اطلاع شوهر.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۵۲۴.</ref>
*خروج از منزل بدون اجازه و اطلاع شوهر.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۵۲۴.</ref>


خط ۲۵: خط ۲۵:
بنا به گفته فقها، خروج از منزل بدون اجازه شوهر در موارد زیر بدون اشکال است:
بنا به گفته فقها، خروج از منزل بدون اجازه شوهر در موارد زیر بدون اشکال است:
{{ستون|۲}}
{{ستون|۲}}
*خروج از منزل براى كسب معارف اعتقادى و احکام شرعی به‌مقدار لازم و ضرورى.<ref>فاضل لنکرانی، جامع‌المسائل، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۳۱.</ref>
*خروج از منزل برای كسب معارف اعتقادی و احکام شرعی به‌مقدار لازم و ضروری.<ref>فاضل لنکرانی، جامع‌المسائل، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۳۱.</ref>
*خروج براى معالجه بيمارى، در صورتی که امكان درمان در منزل نباشد.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۰.</ref>
*خروج برای معالجه بیماری، در صورتی که امكان درمان در منزل نباشد.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۰.</ref>
*خروج براى فرار از ضررهاى جانى و مالى و عرضى (آبرو).<ref>فاضل لنکرانی، جامع‌المسائل، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۳۱.</ref>
*خروج برای فرار از ضررهای جانی و مالی و عرضی (آبرو).<ref>فاضل لنکرانی، جامع‌المسائل، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۳۱.</ref>
*خروج به جهت تأمين معاش، چنان‌چه شوهر او قادر به آن نباشد يا از انجام آن سرپيچى كند.<ref>خویی، توضیح‌المسائل، ۱۴۱۲ق، ص۴۳۲.</ref>
*خروج به جهت تأمین معاش، چنان‌چه شوهر او قادر به آن نباشد یا از انجام آن سرپیچی كند.<ref>خویی، توضیح‌المسائل، ۱۴۱۲ق، ص۴۳۲.</ref>
*برای انجام احکام واجبی که نیازمند خروج از منزل است. مانند: حج واجب، صله رحم نسبت به پدر و مادر و برادر و خواهر و امثال آن.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۰.</ref>
*برای انجام احکام واجبی که نیازمند خروج از منزل است. مانند: حج واجب، صله رحم نسبت به پدر و مادر و برادر و خواهر و امثال آن.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۰.</ref>
*شركت در انتخابات و راهپيمايى‌هاى ضرورى.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۰.</ref>
*شركت در انتخابات و راهپیمایی‌های ضروری.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۰.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}


خط ۴۲: خط ۴۲:
به محض احراز نشانه‌ها و تحقق نشوز هر کدام از زوجین، بنا به نظر فقها احکام زیر ثابت می‌شود:
به محض احراز نشانه‌ها و تحقق نشوز هر کدام از زوجین، بنا به نظر فقها احکام زیر ثابت می‌شود:
*در صورت ناشزه بودن زن، وجوب پرداخت نفقه از عهده شوهر ساقط می‌شود.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۷، ص۵۲۴.</ref> [[محمد بن حسن اصفهانی|فاضل هندی]] در کتاب [[کشف اللثام]] ناشزه بودن زن را یکی از مسقطات نفقه برشمرده است.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۷، ص۵۷۶.</ref> مدرک این حکم روایاتی است که از [[امامان|معصومین (ع)]] وارد شده است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۲۴ق، ج۲۱، ص۵۱۷.</ref>
*در صورت ناشزه بودن زن، وجوب پرداخت نفقه از عهده شوهر ساقط می‌شود.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۷، ص۵۲۴.</ref> [[محمد بن حسن اصفهانی|فاضل هندی]] در کتاب [[کشف اللثام]] ناشزه بودن زن را یکی از مسقطات نفقه برشمرده است.<ref>فاضل هندی، کشف‌اللثام، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۷، ص۵۷۶.</ref> مدرک این حکم روایاتی است که از [[امامان|معصومین (ع)]] وارد شده است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۲۴ق، ج۲۱، ص۵۱۷.</ref>
*فقها با استناد به [[آیه الرجال قوامون علی النساء|آیه ۳۴ سوره نساء]]{{یادداشت|«وَاللاّتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ، فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً؛ زنانی که از نافرمانی آنان بیم دارید پندشان دهید و در بستر از آنان دوری کنید و آنان را تنبیه کنید پس اگر از شما اطاعت کردند برای آزار آنان هیچ راهی مجویید.» آیه ۳۴، سوره نساء.}} بر این باورند که در صورت ناشزه بودن زن، شوهر باید ابتدا او را نصیحت کند و اگر سودمند واقع نشد، در بستر به او پشت کند و یا بسترش را از او جدا کند و اگر همچنان فایده‌ای نبخشید او را آرام تنبیه کند.<ref>محقق اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، ص۵۳۷.</ref> این مسأله دارای فروعات زیر است:
*فقها با استناد به [[آیه الرجال قوامون علی النساء|آیه ۳۴ سوره نساء]]{{یادداشت|«وَاللاّتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ، فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً؛ زنانی که از نافرمانی آنان بیم دارید پندشان دهید و در بستر از آنان دوری کنید و آنان را تنبیه کنید پس اگر از شما اطاعت کردند برای آزار آنان هیچ راهی مجویید.» آیه ۳۴، سوره نساء.}} بر این باورند که در صورت ناشزه بودن زن، شوهر باید ابتدا او را نصیحت کند و اگر سودمند واقع نشد، در بستر به او پشت کند و یا بسترش را از او جدا کند و اگر همچنان فایده‌ای نبخشید او را آرام تنبیه کند.<ref>محقق اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ص۵۳۷.</ref> این مسأله دارای فروعات زیر است:
#نصیحت یا موعظه کردن زن ناشزه به این است که شوهرش او را به رعایت [[تقوا|تقوای الهی]] توصیه کرده و احکام و حقوقی که خدا بر عهده او گذاشته و در کلام [[پیامبر (ص)]] و امامان معصوم (ع) وارد شده را یادآوری کند و او را از عقاب و عذاب الهی بترساند.<ref>شهیدثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶.</ref>
#نصیحت یا موعظه کردن زن ناشزه به این است که شوهرش او را به رعایت [[تقوا|تقوای الهی]] توصیه کرده و احکام و حقوقی که خدا بر عهده او گذاشته و در کلام [[پیامبر (ص)]] و امامان معصوم (ع) وارد شده را یادآوری کند و او را از عقاب و عذاب الهی بترساند.<ref>شهیدثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶.</ref>
#فقها با استناد به روایت معصومین (ع)<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۲۴ق، ج۲۱، ص۵۱۷.</ref> بر این نظرند که تنبیه بدنی بايد ملايم و خفيف باشد؛ به طورى كه موجب شكستگى، جراحت و كبودى بدن نشود.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۹.</ref>
#فقها با استناد به روایت معصومین (ع)<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۲۴ق، ج۲۱، ص۵۱۷.</ref> بر این نظرند که تنبیه بدنی باید ملایم و خفیف باشد؛ به طوری كه موجب شكستگی، جراحت و كبودی بدن نشود.<ref>مکارم شیرازی، احکام خانواده، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۹.</ref>
#طبق نظر برخی فقها در صورت ظهور نشانه‌های نشوز در زن، شوهر باید او را موعظه و نصیحت کند و در صورت تحقق نشوز، بسترش را جدا کند و اگر بعد از تحقق نشوز، زن بر نشوز خود اصرار و پافشاری کند در این مرحله مرد می‌تواند او را تنبیه بدنی کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۳.</ref>
#طبق نظر برخی فقها در صورت ظهور نشانه‌های نشوز در زن، شوهر باید او را موعظه و نصیحت کند و در صورت تحقق نشوز، بسترش را جدا کند و اگر بعد از تحقق نشوز، زن بر نشوز خود اصرار و پافشاری کند در این مرحله مرد می‌تواند او را تنبیه بدنی کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۳.</ref>
*اگر نشوز از طرف مرد باشد به این معنا که حقوق واجب زن مانند: حق پرداخت نفقه و حق قسم و...را رعایت نکند، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوقش را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع می‌کند.<ref>شهیدثانی، روضة البهیة، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد ناشز را به انجام وظایفش ملزم می‌کند و اگر سودمند واقع نشود او را تعزیر کرده و یا نفقه زن را از اموال او-حتی اگر با فروش خانه مرد باشد- پرداخت می‌کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref>
*اگر نشوز از طرف مرد باشد به این معنا که حقوق واجب زن مانند: حق پرداخت نفقه و حق قسم و...را رعایت نکند، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوقش را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع می‌کند.<ref>شهیدثانی، روضة البهیة، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد ناشز را به انجام وظایفش ملزم می‌کند و اگر سودمند واقع نشود او را تعزیر کرده و یا نفقه زن را از اموال او-حتی اگر با فروش خانه مرد باشد- پرداخت می‌کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref>
خط ۶۲: خط ۶۲:
{{منابع}}
{{منابع}}
{{ستون|۲}}
{{ستون|۲}}
*امام خمینی، سید روح‌الله، تحریرالوسیلة، نجف، دار الكتب العلمية۱۳۹۰ق.
*امام خمینی، سید روح‌الله، تحریرالوسیلة، نجف، دار الكتب العلمیة۱۳۹۰ق.
*بحرانی، شیخ یوسف، حدائق الناظرة، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، بی‌تا.
*بحرانی، شیخ یوسف، حدائق الناظرة، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، بی‌تا.
*حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لإحیاء التراث، ۱۴۲۴ق.
*حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لإحیاء التراث، ۱۴۲۴ق.
*خویی، ابوالقاسم، منهاج الصالحین، نجف، مؤسسة الخوئی الإسلامية، بی‌تا.
*خویی، ابوالقاسم، منهاج الصالحین، نجف، مؤسسة الخوئی الإسلامية، بی‌تا.
*خویی، ابوالقاسم، توضیح‌المسائل، قم، انتشارات مهر، ۱۴۱۲ق.
*خویی، ابوالقاسم، توضیح‌المسائل، قم، انتشارات مهر، ۱۴۱۲ق.
*راغب اصفهانی، أبو القاسم الحسين بن محمد، المفردات في غريب القرآن، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۲ق.
*راغب اصفهانی، أبو القاسم الحسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۲ق.
*سیدی بنایی، سیدباقر و میثم، ندایی، «مطالعه تطبیقی نشوز زوجه و نشوز زوج در مبحث حقوقی و فقهی»، فصلنامه پژوهش‌های حقوق تطبیقی عدل و انصاف، شماره سوم، زمستان ۱۳۹۷ش.
*سیدی بنایی، سیدباقر و میثم، ندایی، «مطالعه تطبیقی نشوز زوجه و نشوز زوج در مبحث حقوقی و فقهی»، فصلنامه پژوهش‌های حقوق تطبیقی عدل و انصاف، شماره سوم، زمستان ۱۳۹۷ش.
*شهید اول، محمد بن مکی، لمعة دمشقیة، بیروت، دارالتراث، ۱۴۱۰ق.
*شهید اول، محمد بن مکی، لمعة دمشقیة، بیروت، دارالتراث، ۱۴۱۰ق.
*شهیدثانی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، نجف، منشورات جامعة النجف الدينية، ۱۳۸۶ق.
*شهیدثانی، زین الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، نجف، منشورات جامعة النجف الدینیة، ۱۳۸۶ق.
*شهیدثانی، زین الدین بن علی، مسالک الافهام، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۳ق.
*شهیدثانی، زین الدین بن علی، مسالک الافهام، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۳ق.
*صافی گلپایگانی، لطف‌الله، هدایةالعباد، قم، دار القرآن الكريم، ۱۴۱۶ق.
*صافی گلپایگانی، لطف‌الله، هدایةالعباد، قم، دار القرآن الكریم، ۱۴۱۶ق.
*فاضل لنکرانی، محمد، جامع‌المسائل، قم، انتشارات امیر، چاپ یازدهم، ۱۳۸۳ش.
*فاضل لنکرانی، محمد، جامع‌المسائل، قم، انتشارات امیر، چاپ یازدهم، ۱۳۸۳ش.
*فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف‌اللثام و الابهام عن قواعد الاحکام، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۱۶ق.
*فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف‌اللثام و الابهام عن قواعد الاحکام، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۱۶ق.
*قانون مدنی، ماده ۱۷۰۷، مصوب ۱۳۸۱ش.
*قانون مدنی، ماده ۱۷۰۷، مصوب ۱۳۸۱ش.
*محقق حلی، مختصرالنافع، تهران، قسم الدراسات الإسلامية في مؤسسة البعثة، چاپ سوم، ۱۴۱۰ق.
*محقق حلی، مختصرالنافع، تهران، قسم الدراسات الإسلامیة فی مؤسسة البعثة، چاپ سوم، ۱۴۱۰ق.
*محقق اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة‌البیان، تهران، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، بی‌تا.
*محقق اردبیلی، احمد بن محمد، زبدة‌البیان، تهران، المكتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، بی‌تا.
*مکارم شیرازی، ناصر، احکام خانواده، قم، امام على بن ابى طالب عليه السلام‌، چاپ دوم، ۱۳۸۹ش.
*مکارم شیرازی، ناصر، احکام خانواده، قم، امام علی بن ابی طالب علیه السلام‌، چاپ دوم، ۱۳۸۹ش.
*مؤسسة دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، قم، مؤسسة دایرة المعارف الفقه الاسلامی، ۱۳۸۷ش.
*مؤسسة دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، قم، مؤسسة دایرة المعارف الفقه الاسلامی، ۱۳۸۷ش.
*نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، بیروت، دار إحياء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
*نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۵۶

ویرایش