۱۷٬۸۱۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
غسل توبه از [[توبه|آداب توبه]] شمرده شدهاست.<ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی طبقا لمذهب أهل البیت (ع)، ۱۴۲۳ق، ج۳۳، ص۶۷.</ref> | غسل توبه از [[توبه|آداب توبه]] شمرده شدهاست.<ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی طبقا لمذهب أهل البیت (ع)، ۱۴۲۳ق، ج۳۳، ص۶۷.</ref> از این غسل در کتابهای [[فقه|فقهی]]، در باب [[طهارت]]، در بخش [[غسل]] و در قسمت اقسام غسل مستحبی سخن گفته شدهاست.<ref>بحرالعلوم، مصابیح الاحکام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۰۷.</ref> در برخی از کتابهای [[اخلاق|اخلاقی]]<ref>مدنی، ریاض السالکین، ج۴، ص۳۸۲.</ref> و [[عرفان عملی]]<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم، ۱۴۱۸ق، ص۲۱۳؛ حسینی تهرانی، لب الباب در سیر و سلوک، ۱۴۱۹ق، ص۹۲،</ref> نیز، به غسل توبه اشاره شدهاست. | ||
از این غسل در کتابهای [[فقه|فقهی]]، در باب [[طهارت]]، در بخش [[غسل]] و در قسمت اقسام غسل مستحبی سخن گفته شدهاست.<ref>بحرالعلوم، مصابیح الاحکام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۰۷.</ref> در برخی از کتابهای [[اخلاق|اخلاقی]]<ref>مدنی، ریاض السالکین، ج۴، ص۳۸۲.</ref> و [[عرفان عملی]]<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم، ۱۴۱۸ق، ص۲۱۳؛ حسینی تهرانی، لب الباب در سیر و سلوک، ۱۴۱۹ق، ص۹۲،</ref> نیز، به غسل توبه اشاره شدهاست. | |||
به گفته [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|سید محمدکاظم یزدی]]، نویسنده کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)|العروة الوثقی]]، گروهی از فقیهان غسل توبه را مانند غسلِ [[طواف]] جزء غسلهایی دانستهاند که پیش از فعلی خاص [[مستحب]] است و گروهی آن را جزء غسلهایی مانند غسلِ قضا کردنِ [[نماز آیات|نماز کسوف]]، شمردهاند که پس از انجام فعلی خاص، مستحب است.<ref>یزدی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّٰی)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷.</ref> | به گفته [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|سید محمدکاظم یزدی]]، نویسنده کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)|العروة الوثقی]]، گروهی از فقیهان غسل توبه را مانند غسلِ [[طواف]] جزء غسلهایی دانستهاند که پیش از فعلی خاص [[مستحب]] است و گروهی آن را جزء غسلهایی مانند غسلِ قضا کردنِ [[نماز آیات|نماز کسوف]]، شمردهاند که پس از انجام فعلی خاص، مستحب است.<ref>یزدی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّٰی)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷.</ref> |
ویرایش