کاربر ناشناس
تعبد: تفاوت میان نسخهها
جز
←موارد استعمال واژۀ عبد
imported>A.atashinsadaf جز (←معنای لغوی) |
imported>A.atashinsadaf |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==موارد استعمال واژۀ عبد== | ==موارد استعمال واژۀ عبد== | ||
استعمال واژۀ «عبد» با تفاوتهای اندک در زبانهای مختلف سامی به معانیای نزدیک به معنای عربی آن و رواج ترکیبهای «عبدالله»، «عبد شمس» و... در مقام نامگذاری افراد<ref> جفری،ص 210</ref> از یکسو، و فرهنگ رسوخیافتۀ بردهداری در نظام اخلاقی ـ اجتماعی [[عرب]] پیش از اسلام از سوی دیگر زمینۀ بسیار مناسبی برای وامگیری این مفهوم در حوزۀ تبیین نسبت انسان و خدا در این دین نوظهور فراهم آورده است. | استعمال واژۀ «عبد» با تفاوتهای اندک در زبانهای مختلف سامی به معانیای نزدیک به معنای عربی آن و رواج ترکیبهای «عبدالله»، «عبد شمس» و... در مقام نامگذاری افراد<ref> جفری،ص 210</ref> از یکسو، و فرهنگ رسوخیافتۀ بردهداری در نظام اخلاقی ـ اجتماعی [[عرب]] [[جاهلیت|پیش از اسلام]] از سوی دیگر زمینۀ بسیار مناسبی برای وامگیری این مفهوم در حوزۀ تبیین نسبت انسان و [[خدا]] در این دین نوظهور فراهم آورده است. | ||
البته رابطۀ حقوقی خشک و بیروح میان ارباب و برده در نظام جاهلی به نوعی رابطۀ صمیمانه و مهرآمیز در نظام دینی ـ اخلاقی اسلام تغییر ماهیت داده، و در عین حال مفهوم اقتدار کامل و مطلق به معنای نفی هرگونه مالکیت و هویت مستقل برای بنده نسبت به ارباب خود در حوزۀ عبودیت انسان در برابر خدا همچنان محفوظ مانده است.<ref>برای آگاهی بیشتر از جایگاه بردهداری در فرهنگ [[عرب جاهلی]]، نک : علی،ج 4،ص555-556،ص 565-568،ج 7ص453-471؛</ref> برای بررسی تشابه رابطۀ انسان و خدا با رابطۀ ارباب و برده،<ref> نک : ER، ذیل بندگی1</ref> | |||
==تعبد در مفهوم دینی== | ==تعبد در مفهوم دینی== | ||
رویکرد قوی [[توحید|توحیدی]] در دین اسلام از مفهوم تعبد عنصری مهم و بنیادین ساخته که در متون مقدس دینی به روشنی قابل پیگیری و بازتاب فراگیر آن در حوزههای مختلف اندیشۀ اسلامی قابل ردیابی است. | رویکرد قوی [[توحید|توحیدی]] در دین اسلام از مفهوم تعبد عنصری مهم و بنیادین ساخته که در متون مقدس دینی به روشنی قابل پیگیری و بازتاب فراگیر آن در حوزههای مختلف اندیشۀ اسلامی قابل ردیابی است. |